Framsegl

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skonnortan Albanus með fjögur framsegl; jagar að húni fremst og síðan ytri- og innri-klýfi og fokku næst mastrinu.

Framsegl eru þríhyrnd stagsegl sem hengd eru í framstagið sem nær milli stafns eða bugspjóts og framsiglu á fjölmastra seglskipum eða masturs á einmastra skútum. Framsegl hafa tvíþætt hlutverk: þau hjálpa til við að knýja skipið áfram og eru líka notuð til að stýra loftstraumi yfir stórseglin aftan við þau.

Stundum eru belgsegl líka flokkuð sem framsegl.

Dæmi um framsegl[breyta | breyta frumkóða]

  • Fokka - oftast „aðal“-framseglið, næst mastrinu
  • Genúasegl - þríhyrnt framsegl sem er stærra en þríhyrningurinn milli masturs, stags og stefnis.
  • Klýfir - þríhyrnt framsegl á stagi frá bugspjóti að framsiglu, fyrir framan fokkuna. Stundum eru klýfar fleiri en einn og heita þá ytri- og innriklýfir.
  • Jagar - lítið þríhyrnt segl á stagi sem nær frá enda bugspjóts að húni framsiglu, utan og ofan við önnur framsegl
  • Stormsegl - lítið langsegl sem á að halda bátnum stöðugum í miklum vindi fremur en knýja hann áfram