Annáll Engilsaxa

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Fyrsta síða Peterborough-annálsins.

Annáll Engilsaxa (e. Anglo-Saxon Chronicle) er safn annála á fornensku sem segja frá sögu Engilsaxa. Annálarnir voru skrifaðir á 9. öld, líklega í Wessex, þegar Alfreð mikli var ríkjandi. Afrit handritanna voru gerð og send til munkaklaustra um allt England, og þessi voru endurnýjuð á óháðan hátt. Var einn annála til dæmis endurnyjaður þangað til 1154.

Í dag standast níu handrit í heild eða að vissu leyti, en ekkert þeirra er frumeintak. Talið er að það elsta hafi verið byrjað undir lok ríkisára Alfreðs mikla, en það yngsta var skrifað á klaustrinu í Peterborough eftir eld þar árið 1116. Næstum því allt safnið er skrifað í formi annála, það elsta byrjar árið 60 f.Kr. og fjallar um sögu allt til þess tíma þegar annállinn var skrifaður.

Annállinn er ekki óhlutdrægur og hægt er að sjá að atburðirnir í textanum eru hlutdrægir í samanburði við aðrar miðaldaheimildir. Til eru líka atburðir í textanum sem stangast á við aðrar heimildir frá þessum tíma. Samt sem áður er annállinn ein mikilvægasta heimild frá þessari öld um England. Miklar upplýsingar sem eru í annálnum eru ekki skráðar annarsstaðar. Auk þess er annállinn mikilvæg heimild um sögu enska tungumálsins, sérstaklega Peterborough-annállinn sem er eitt elsta dæmi um miðensku sem er til.

Sjö af annálunum níu eru nú geymdir á þjóðbókasafni Bretlands. Hinir eru á Bodelian-bókasafninu í Oxford-háskóla og Parker-bókasafninu í Cambridge-háskóla.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi Englandsgrein sem tengist sögu er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.