Þorlákur Narfason
Þorlákur Narfason (d. 15. mars 1303) var íslenskur lögmaður og riddari á 13. öld. Hann bjó á Kolbeinsstöðum í Hnappadalssýslu.
Þorlákur var af ætt Skarðverja, sonur Narfa Snorrasonar prests á Kolbeinsstöðum og Valgerðar Ketilsdóttur konu hans og eldri bróðir þeirra Þórðar og Snorra Narfasona. Segir í Árna sögu biskups að þeir bræður hafi allir verið vitrir menn og vel mannaðir. Þorlákur var lögmaður norðan og vestan, fyrst 1290-1291, þá 1293-1295 og síðast 1298-1299. Annálar geta oft um ferðir hans til og frá landinu í tengslum við baráttu Íslendinga fyrir réttarbótum og hann andaðist í Konungahellu í Noregi.
Kona Þorláks var Helga dóttir Nikulásar Oddssonar í Kalmanstungu, sem verið hafði einn helsti kappinn í liði Þórðar kakala. Einn sona þeirra var Ketill Þorláksson hirðstjóri.
Heimildir
[breyta | breyta frumkóða]- „Elzta óðal á Íslandi. Lögberg, 5. ágúst 1926“.
- „Bogi Benediktsson: Sýslumannaæfir“.
- Safn til sögu Íslands. 2. bindi, Kaupmannahöfn 1886.
| Fyrirrennari: Erlendur Ólafsson sterki |
|
Eftirmaður: Sigurður Guðmundsson | |||
| Fyrirrennari: Sigurður Guðmundsson |
|
Eftirmaður: Þórður Narfason | |||
| Fyrirrennari: Þórður Narfason |
|
Eftirmaður: Þórður Narfason |
|||