Óskháttur

Óskháttur (optativus) er háttur sagna sem lætur í ljós von, ósk eða þrá en hann var aðallega notaður í forngrísku. Hátturinn er til staðar í forn-latínu (250-90 f.Kr.) en horfinn í klassískri latínu (90 f.Kr.-14 e.Kr.). Hann er til staðar í forngrísku en fyrir löngu horfinn í nútíma grísku. Hátturinn er til staðar í sanskrít. Líklegast hefur hátturinn fundist í frumindóevrópsku og smám saman fallið brott.

Íslenska

Íslenskan notar aðallega viðtengingarháttinn til að koma á framfæri sömu merkingu og óskhátturinn gerir í öðrum tungumálum:

• Ég vona að þér líði vel. (viðtengingarháttur)
• Gangi þér betur á þessu prófi. (viðtengingarháttur)

En stundum er sérstakur óskháttur fyrir sagnir í íslensku, þá má helst nefna óskháttinn veri af sögninni að vera, en venjulegur viðtengingarháttur sagnarinnar að vera er sé.

• Friður veri með þér Jóna.
• Veri hann hábölvaður.
• Guð veri með þér.

Finnska

Óskhátturinn er horfinn úr notkun í finnsku og kemur aðallega fram í skáldskap. Hann er notaður eins og boðhátturinn og gefur til kynna kurteisa beiðni með viðskeytunum -os og -ös

Heimildir

  Þessi málfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.