Íverufall

Föll í málfræði
Íslensk föll
Nefnifall Þolfall Þágufall Eignarfall Ávarpsfall Tímaeignarfall
Föll í öðrum tungumálum
Áhrifsfall Ávarpsfall Deildarfall Eignarfall Eignartilvísunarfall Fjarverufall Forsetningarfall Íferðarfall Íverufall Nefnifall Nærverufall Samanburðarfall Samvistarfall Staðarfall Sviptifall Tilgangsfall Tækisfall Úrferðarfall Verufall Virðingarfall Þágufall Þolfall Þollsfallsleysingisfall

Íverufall (inessivus, úr latínu īnsum „ég er í, ég tilheyri“) er fall sem fallorð geta staðið í í sumum tungumálum. Þetta fall er eitt af staðarföllunum í basknesku, finnsku, eistnesku og ungversku.

Notkun eftir tungumálum

Eistneska

Í eistnesku er íverufall sýnt með endingunni -s.

Finnska

Íverufall er eitt af sex staðarföllum í finnsku. Önnur staðarföll í finnsku eru úrferðarfall, íferðarfall, nærverufall, sviptifall og tilgangsfall. Í finnsku er íverufall táknað með endingunni -ssa eða -ssä, eins og kemur fram í þessum dæmum:

Nefnifall	Íverufall
talo „hús“	talossa „í húsinu“
Reykjavik „Reykjavík“	Reykjavikissä „í Reykjavík“
Islanti „Ísland“	Islannissa „á Íslandi“

Ungverska

Í ungversku er íverufall sýnt með endingunni -ben en getur þó skipt um sérhljóða enda sérhljóðasamræmi í orðum mjög algengt líkt og í skyldum málum.

Tengt efni

• Nærverufall

  Þessi málfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.