Vegabréf
Vegabréf (eða passi) er skjal sem ríkisstjórn lætur borgurum í té og er þeim kennimark og sönnun á þjóðerni og auðveldar þeim þannig ferðalög milli landa. Upplýsingar sem fram koma í vegabréfi eru meðal annars: nafn, fæðingardagur, kyn og fæðingarstaður. Vegabréf þarf að sýna við vegabréfaskoðun landamæravarða.
Vegabréf eitt og sér veitir ekki eiganda þess rétt til að fara inn í annað land, þiggja hjálp frá ræðismannsskrifstofu eða annan rétt erlendis. Hins vegar veitir það eiganda þess rétt til að fara aftur inn í land það sem gaf út vegabréfið. Verndunarréttir og aðrir slíkir réttir stafa af alþjóðasamningum milli sérstrakra landa. Rétturinn til að koma aftur heim stafar af lögum landsins sem gaf út vegabréfið.
Til eru vegabréfasambönd milli landa sem leyfa borgurum aðildarríkjanna að ferðast yfir landamærin án vegabréfs, eins og Norræna vegabréfasambandið. Á svipaðan hátt mega borgarar frá löndum á Schengen-svæðinu ferðast án vegabréfs.
Þegar maður heimsækir sum lönd er stundum nauðsynlegt að fá vegabréfsáritun til þess að fara inn í landið og dveljast þar.
Tengt efni
[breyta | breyta frumkóða]