Tin

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
  German  
Indín Tin Antimon
  Blý  
Efnatákn Sn
Sætistala 50
Efnaflokkur Tregur málmur
Eðlismassi 7310,0 kg/
Harka 1,5
Atómmassi 118,710 g/mól
Bræðslumark (231°C) 505,08 K
Suðumark (2601°C) 2875,0 K
Efnisástand
(við staðalaðstæður)
Fast efni
Lotukerfið

Tin er frumefni með efnatáknið Sn (af latnesku heiti tins, Stannum) og er númer 50 í lotukerfinu. Þessi silfurkenndi, þjáli tregi málmur, sem hvorki oxast í lofti né tærist auðveldlega, er notaður í margs kyns málmblöndur og einnig til að þekja önnur efni til varnar tæringu. Tin er fyrst og fremst unnið úr steintegundinni kassíteríti en þar er það í formi oxíðs.

  Þessi landafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.