Skúrkur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skúrkur

Skúrkur, illmenni eða varmenni er staðalpersóna í skáldskap sem er andstæða hetjunnar. Skúrkurinn fremur glæpi og illvirki og verður þannig andstæðingur hetjunnar sem þarf að sigrast á honum með hugrekki, ná þannig réttlæti og endurheimta jafnvægi í sögunni. Hlutverk skúrksins er að hindra hetjuna, til dæmis með blekkingum, ofríki eða svikum. Dæmigerðir eiginleikar skúrka eru sjálfselska, ókurteisi, heimska, grimmd, slægð og siðleysi. Oft er persóna skúrksins í skáldskap margræð þannig að skilin milli góðs og ills verða óskýr, og ástæður athafna skúrksins geta verið siðferðilega réttar, þótt útkoman sé vafasöm. Margir skúrkar hafa orðið að ástsælustu persónum bókmenntasögunnar. Dæmi um staðalpersónur skúrksins eru illi snillingurinn, brjálaði vísindamaðurinn, spillti aðalsmaðurinn, tálkvendið, vonda stjúpan, nornin og skrímslið. Meðal þekktra skúrka bókmenntasögunnar má nefna Salóme, Morgan le Fay, Mefistófeles, Dr. Frankenstein, Dr. Moreau, Bláskegg, Lex Luthor, Dr. Blofeld og Voldemort.

  Þessi bókmenntagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.