Rúdolf 2.

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Rúdolf 2.

Rúdolf 2. (18. júlí 155220. janúar 1612) var Ungverjalandskonungur (sem Rúdolf, 1572-1608), konungur Bæheims (sem Rúdolf 2., 1575-1608/1611), erkihertogi af Austurríki (sem Rúdolf 5., 1576-1608) og keisari hins Heilaga rómverska ríkis (sem Rúdolf 2., 1576-1608). Hann var af ætt Habsborgara. Foreldrar hans voru Maximilían 2. keisari og María Spánarprinsessa, dóttir Karls 5. og Ísabellu frá Portúgal.

Rúdolf varði unglingsárunum við spænsku hirðina. Hann hafði lítinn áhuga á stjórnmálum en þeim mun meiri á listum og dulspeki. Hann var kaþólskur en umburðarlyndur gagnvart bæði mótmælendatrú og gyðingdómi. Þegar gagnsiðbótin hófst kom hann sér hjá því að taka afstöðu sem leiddi til stjórnmálaóreiðu.

Árið 1593 hóf hann langvinna styrjöld gegn Tyrkjaveldi sem varð þegnum hans í Ungverjalandi þungt í skauti. 1605 neyddu aðrir í fjölskyldunni hann til að láta yngri bróður sínum, Matthíasi, eftir stjórn mála í Ungverjalandi. Matthías samdi um frið við uppreisnarmenn í Ungverjalandi og Tyrki en Rúdolf reyndi þá aftur að efna til stríðs gegn Ottómönum. Við þetta snerist Matthías gegn Rúdolf og neyddi hann til að láta sér eftir konungdæmi í Ungverjalandi, Austurríki og Mæri. Eftir þessa niðurlægingu hófu íbúar Bæheims að krefjast aukins trúfrelsis. Rúdolf lét undan þeim í upphafi en þegar þeir héldu fram meiri kröfum sendi hann her til að berja þá niður. Íbúar Bæheims sneru sér þá til Matthíasar eftir hjálp og hann lét taka bróður sinn til fanga og hélt honum í kastala sínum í Prag þar til Rúdolf lét honum eftir konungstign í Bæheimi árið 1611. Níu mánuðum síðar lést Rúdolf og Matthías var kjörinn keisari.


Fyrirrennari:
Maximilían 2. keisari
Keisari hins Heilaga rómverska ríkis
(1576 – 1612)
Eftirmaður:
Matthías keisari