Risasól

Tyrkjasól
	;
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Jurtaríki (Plantae);
Fylking:	Dulfrævingar (Magnoliophyta);
Flokkur:	Tvíkímblöðungar (Magnoliopsida);
Ættbálkur:	Sóleyjabálkur (Ranunculales);
Ætt:	Draumsóleyjaætt (Papaveraceae);
Ættkvísl:	Papaver;
Geiri:	Macrantha Elk;
Tegund:	P. bracteatum;
Tvínefni
	Papaver bracteatum; Lindl.
Samheiti
	Papaver pulcherrimum Fisch. ex Steud.; Papaver lasiocalyx Fedde ex Bornm.; Papaver lasiothrix Fedde; Papaver orientale lasiothrix (Fedde) Grossh.; Papaver pollakii A. Kern.; Papaver orientale M. Bieb. (Ambiguous); Calomecon bracteatum (Lindl.) Spach

Risasól, stundum kölluð risavalmúi, (fræðiheiti: Papaver bracteatum^[2]) er ættuð frá austur Tyrklandi til NV-Íran og Kákasusfjalla.^[3] Hún er fjölær, með stórum, yfirleitt rauðleitum blómum með svörtum depli á enda loðins stönguls uppúr hvirfingu mjórra, fjaðurskiftra grænna blaða. Hún líkist mjög tyrkjasól en er mun sórvaxnari. Þeim er oft ruglað saman eins og nafnið bendir til, og eru í ræktun fjöldi blendinga þeirra og skyldra tegunda undir tyrkjasólar nafninu.

Ræktun

Tyrkjasól kann best við djúpan og frjóan jarðveg og sól. Tyrkjasól eins og flestir valmúar er með mjög smá fræ og langa stólparót. Henni er oft fjölgað með rótargræðlingum og skiftingu og ef hún er flutt, þá getur komið upp fjöldi smáplantna af rótarbútum sem verða eftir.^[4]

Tilvísanir

↑ Lindl. (1821) , In: Coll. Bot. t. 23
↑ „Papaver bracteatum Lindl. | COL“. www.catalogueoflife.org. Sótt 6. janúar 2024.
↑ „Papaver bracteatum Lindl. | Plants of the World Online | Kew Science“. Plants of the World Online (enska). Sótt 6. janúar 2024.
↑ Hólmfríður Á. Sigurðardóttir (1995) Garðblómabókin (Íslenska Bókaútgáfan; ISBN 9979-877-03-0) bls 124

Þessi grasafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

[col53473506-1] Lindl. (1821) , In: Coll. Bot. t. 23

[COL-2] „Papaver bracteatum Lindl. | COL“. www.catalogueoflife.org. Sótt 6. janúar 2024.

[Kew-3] „Papaver bracteatum Lindl. | Plants of the World Online | Kew Science“. Plants of the World Online (enska). Sótt 6. janúar 2024.

[4] Hólmfríður Á. Sigurðardóttir (1995) Garðblómabókin (Íslenska Bókaútgáfan; ISBN 9979-877-03-0) bls 124

[1]

[2]

[3]

[4]