Framsöguháttur

Framsöguháttur (skammstafað sem fsh. eða fh.) flokkast undir hætti sagna (nánar til tekið persónuhátt). Framsöguhátturinn lætur oftast í ljós hlutlausa frásögn, beinar fullyrðingar (hvort sem þær eru sannar eða ósannar) og beinar spurningar („ég fer á morgun“, „ferðu á morgun?“). Framsöguháttur er til í persónum, tölum, tíðum og myndum.

Framsöguháttur í íslensku

Sem dæmi má taka sagnbeyging sagnarinnar að „njóta“ eftir persónum í nútíð og þátíð:

	Nútíð (nt.)		Þátíð (þt.)
	Eintala (et.)	Fleirtala (ft.)	Eintala (et.)	Fleirtala (ft.)
1. persóna (1.p.)	Ég nýt	Við njótum	Ég naut	Við nutum
2. persóna (2.p.)	Þú nýtur	Þið njótið	Þú naust	Þið nutuð
3. persóna (3.p.)	Hann/hún/það nýtur	Þeir/þær/þau njóta	Hann/hún/það naut	Þeir/þær/þau nutu

Dæmi

• Ég fer í bíó í hverri viku.
• Hann leikur mann sem kemst að því að heimurinn er lygi.
• Hefur þú lesið nýju bókina?

Tenglar

• Umfjöllun um framsöguháttinn á Málfræðivef Eyþórs.

  Þessi málfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.