„Isaac Newton“: Munur á milli breytinga
mEkkert breytingarágrip |
Útskýri fæðingardagsruglið með Gregoríska/Júlíska tímatalið. Fjarlægi mjög skemmtilegt samsæriskenningar-komment um Biblíuna. |
||
| Lína 1: | Lína 1: | ||
[[Mynd:GodfreyKneller-IsaacNewton-1689.jpg|thumb|220px|Isaac Newton, málverk eftir [[Godfrey Kneller]] ([[1689]]) |
[[Mynd:GodfreyKneller-IsaacNewton-1689.jpg|thumb|220px|Isaac Newton, málverk eftir [[Godfrey Kneller]] ([[1689]]) ]] |
||
:''Newton getur líka átt við [[SI]]-mælieininguna [[njúton]].'' |
|||
<br /> |
|||
<br /> |
|||
'''Fæddur''' 25. desember 1642 (4. janúar 1643) í Woolsthorp, Lincolnshire á Englandi <br /> |
|||
'''Látinn''' 20. mars 1726 (31. mars 1727) í Kensington, Middlesex á Englandi<br /> |
|||
'''Aðsetur''' Westminister Abbey, Englandi<br /> |
|||
'''Þjóðerni''' Enskur ]] |
|||
<!-- Sir Issac Newton rannsakaði Biblíuna mikið og kom með útreikninga varðandi Enda tímann 2000 - 2050/60 auk þess reiknaði hann út 23 September 2015 þar sem hann reiknaði út þann dag sem hin falska kirkja Kaþólska kirkjan fengi aukin völd. Það gerðist upp á dag. Þegar Sameinuðu Þjóðirnar og Bandaríkjaþing samþyktu aukin völd til Kaþólsku kirkjaunar. Newton taldi að bak við Biblíuna væri Stærðfræði, eins og raunar Dr. Ivan Panin hafði sýnt fram á í sínum ritum og doktorsverkefni. Sir Issac Newton reiknaði út frá hátíðisdögum Gyðinga eða Smita. Hann kom með þá tilgátu að Ísrael yrði endustofnað og það gerðist árið 1948, Hagfræðingurinn John Maynard Keynes hinn þekkti hagfræðingur keypti helstu bréf Newtons á uppboði 1936, en það var ekki fyrr en árið 2017, sem þau voru sett á netið. http://www.newtonproject.ox.ac.uk -->''Newton, getur einnig átt við [[SI]]-mælieininguna [[njúton]].'' |
|||
'''Sir Isaac Newton''' ([[ |
'''Sir Isaac Newton''' (f. 4. janúar 1643, d. 31. mars 1727) <small>[en skv. [[Júlíska tímatalið|Júlíska tímatalinu]] sem þá var í notkun: f. 25. desember 1642, d. 20. mars 1727]</small> var enskur [[stærðfræði]]ngur, [[eðlisfræði]]ngur, [[stjarnfræðingur]], [[náttúruspekingur]] og [[gullgerðarlist|gullgerðarmaður]]. Hann bar höfuð og herðar yfir flesta samtímamenn sína og gjörbylti [[stærðfræði]] og [[eðlisfræði]] [[17. öldin|17. aldar]]. Framlög hans til þessara fræða voru meðal annars [[örsmæðareikningur]], [[klassísk aflfræði|aflfræðin]], [[þyngdarlögmálið]], lögmálið um hreyfingu reikistjarna á braut, [[tvíliðuröðin]] (binomial series), [[aðferð Newtons]] í tölulegri greiningu auk mikilla fræða um lausnir jafna og fleira. Hann var mikilvægur boðberi [[upplýsingin|upplýsingarinnar]]. |
||
Newton sagðist þola illa gagnrýni og þess vegna birti hann ekki niðurstöður rannsókna sinna fyrr en seint og um síðir og sumar aldrei. Sem dæmi um þetta er sagt að [[Edmund Halley]], sem [[halastjarna]] [[Halastjarna Halleys|Halleys]] er kennd við, hafi árið [[1684]] stungið upp á því við Newton að hann kannaði hvernig það aðdráttarlögmál væri, sem leiddi af sér niðurstöður [[Johannes Kepler|Keplers]] um hreyfingar reikistjarnanna. Þá svaraði Newton því til, að þetta væri hann búinn að leiða út fyrir mörgum árum, það væri lögmálið um andhverfu fjarlægðarinnar í öðru veldi. Halley var undrandi á að Newton skyldi ekki hafa gefið þetta út, og skoraði á hann að birta niðurstöður rannsókna sinna. Newton lét loks af því verða árið [[1687]], er hann gaf út höfuðrit sitt ''Philosophiae Naturalis Principia Mathematica'', oftst nefnt [[Principia]]. Hin frægu þrjú [[lögmál Newtons]], sem hann setti fram í Principia, leggja grunninn að klassískri aflfræði, en 2. lögmálið gefur tengsl [[kraftur|krafts]] og [[hröðun]]ar á þann veg að kraftur sé jafn margfeldi [[massi|massa]] og hröðunar, þ.e. ''F'' = ''ma''. (Lögmál Newtons stóðu óhögguð í rúm 200 ár, en [[afstæðiskenningin]] sýndi að breyta þurfti þeim þegar fengist var við hluti sem fara með hraða, sem er nærri [[ljóshraði|ljóshraða]].) |
Newton sagðist þola illa gagnrýni og þess vegna birti hann ekki niðurstöður rannsókna sinna fyrr en seint og um síðir og sumar aldrei. Sem dæmi um þetta er sagt að [[Edmund Halley]], sem [[halastjarna]] [[Halastjarna Halleys|Halleys]] er kennd við, hafi árið [[1684]] stungið upp á því við Newton að hann kannaði hvernig það aðdráttarlögmál væri, sem leiddi af sér niðurstöður [[Johannes Kepler|Keplers]] um hreyfingar reikistjarnanna. Þá svaraði Newton því til, að þetta væri hann búinn að leiða út fyrir mörgum árum, það væri lögmálið um andhverfu fjarlægðarinnar í öðru veldi. Halley var undrandi á að Newton skyldi ekki hafa gefið þetta út, og skoraði á hann að birta niðurstöður rannsókna sinna. Newton lét loks af því verða árið [[1687]], er hann gaf út höfuðrit sitt ''Philosophiae Naturalis Principia Mathematica'', oftst nefnt [[Principia]]. Hin frægu þrjú [[lögmál Newtons]], sem hann setti fram í Principia, leggja grunninn að klassískri aflfræði, en 2. lögmálið gefur tengsl [[kraftur|krafts]] og [[hröðun]]ar á þann veg að kraftur sé jafn margfeldi [[massi|massa]] og hröðunar, þ.e. ''F'' = ''ma''. (Lögmál Newtons stóðu óhögguð í rúm 200 ár, en [[afstæðiskenningin]] sýndi að breyta þurfti þeim þegar fengist var við hluti sem fara með hraða, sem er nærri [[ljóshraði|ljóshraða]].) |
||
Útgáfa síðunnar 13. desember 2018 kl. 17:22
- Newton getur líka átt við SI-mælieininguna njúton.
Sir Isaac Newton (f. 4. janúar 1643, d. 31. mars 1727) [en skv. Júlíska tímatalinu sem þá var í notkun: f. 25. desember 1642, d. 20. mars 1727] var enskur stærðfræðingur, eðlisfræðingur, stjarnfræðingur, náttúruspekingur og gullgerðarmaður. Hann bar höfuð og herðar yfir flesta samtímamenn sína og gjörbylti stærðfræði og eðlisfræði 17. aldar. Framlög hans til þessara fræða voru meðal annars örsmæðareikningur, aflfræðin, þyngdarlögmálið, lögmálið um hreyfingu reikistjarna á braut, tvíliðuröðin (binomial series), aðferð Newtons í tölulegri greiningu auk mikilla fræða um lausnir jafna og fleira. Hann var mikilvægur boðberi upplýsingarinnar.
Newton sagðist þola illa gagnrýni og þess vegna birti hann ekki niðurstöður rannsókna sinna fyrr en seint og um síðir og sumar aldrei. Sem dæmi um þetta er sagt að Edmund Halley, sem halastjarna Halleys er kennd við, hafi árið 1684 stungið upp á því við Newton að hann kannaði hvernig það aðdráttarlögmál væri, sem leiddi af sér niðurstöður Keplers um hreyfingar reikistjarnanna. Þá svaraði Newton því til, að þetta væri hann búinn að leiða út fyrir mörgum árum, það væri lögmálið um andhverfu fjarlægðarinnar í öðru veldi. Halley var undrandi á að Newton skyldi ekki hafa gefið þetta út, og skoraði á hann að birta niðurstöður rannsókna sinna. Newton lét loks af því verða árið 1687, er hann gaf út höfuðrit sitt Philosophiae Naturalis Principia Mathematica, oftst nefnt Principia. Hin frægu þrjú lögmál Newtons, sem hann setti fram í Principia, leggja grunninn að klassískri aflfræði, en 2. lögmálið gefur tengsl krafts og hröðunar á þann veg að kraftur sé jafn margfeldi massa og hröðunar, þ.e. F = ma. (Lögmál Newtons stóðu óhögguð í rúm 200 ár, en afstæðiskenningin sýndi að breyta þurfti þeim þegar fengist var við hluti sem fara með hraða, sem er nærri ljóshraða.)
Þessi meinta viðkvæmni Newtons fyrir gagnrýni kom líka í veg fyrir að hann birti niðurstöður sínar í örsmæðareikningi fyrr en eftir að Leibniz hafði gert grein fyrir sínum niðurstöðum. Nú þykir nokkuð víst að Newton gerði uppgötvanir sínar á undan Leibniz, en lokaði þær niðri í skúffu. Leibniz hafði aldrei um þær heyrt er hann gerði sínar uppgötvanir fáum árum síðar og birti niðurstöðurnar strax. Þá loks dreif Newton sig til þess að koma sínum útreikningum á framfæri. Af þessum sökum eru þeir báðir taldir upphafsmenn örsmæðareiknings og er ekki gert upp á milli þeirra hvað það varðar.
SI-mælieining krafts, njúton var nefnd í höfuðið á honum.
