Draugur

Draugur (vofa eða afturganga) er yfirnáttúruleg vera í þjóðtrú og goðsögnum. Á Norðurlöndum átti draugur upprunalega við uppvakning sem risið hafði úr gröf sinni, oftar en ekki vakinn upp með fjölkynngi til að sinna illviljuðum erindagjörðum sem galdramaðurinn fól honum í té. Það var almennt álitið að draugar gætu einnig risið upp úr grafarhaug sínum af sjálfsdáðum og oft voru sérstakar galdrarúnir ristar í steina við grafir stríðsmanna til að koma í veg fyrir að þeir gengju aftur, líkt og rúnasteinnin í Kalleby í Svíþjóð gefur til kynna.

Ýmsar gerðir drauga

• dagdraugur - er draugur sem er á ferð um daga sem nætur. Dæmi um slíkan draug var til dæmis Höfðabrekku-Jórunn.
• fédraugur - er draugur sem gengur aftur til eigna sinna (einkum til að leika sér að peningum sínum).
• gangári - er flækingsdraugur, afturganga sem flakkar um.
• sjódraugur eða sædraugur - er draugur sem hefst við í sjó.
• staðardraugur - er draugur sem fylgir ákveðnum stað.
• ærsladraugur - er húsdraugur sem gerir skarkala, hreyfir hluti úr stað og veldur ýmsum óútskýranlegum atvikum innanhúss.
• fjárhúsdraugar - eru draugar eftir fjármenn sem farist hafa voveiflega í eða við fjárhús.
• útburður - er barn sem borið var út hráblautt og óskírt eða náði af öðrum ástæðum ekki skírn fyrir dauða sinn, sbr.: Móðir mín í kví kví.
• fylgja - er draugur sem bæði gat verið í manns- eða dýralíki og fylgdi annaðhvort manneskju eða ætt.

Tenglar

• Draugasetrið á Stokkseyri
• Meinlitlir mórar hjá því sem áður var; grein í Lesbók Morgunblaðsins 2000
• Dulheimar - svipir og slæðingar; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1961
• Heimar hinna dauðu; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1998
• Merkustu draugar í Englandi; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1948

  Þessi menningargrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.