„Stefán frá Hvítadal“: Munur á milli breytinga
mEkkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
| Lína 3: | Lína 3: | ||
Stefán var fæddur á [[Hólmavík]] árið [[1887]] og er talinn fyrsti einstaklingurinn sem fæddist þar sem þorpið Hólmavík stendur núna. Foreldrar hans voru ''Sigurður Sigurðsson'', snikkari og kirkjusmiður, og ''Guðrún Jónsdóttir'' sem lengst bjuggu á [[Fell í Kollafirði|Felli]] í [[Kollafjörður á Ströndum|Kollafirði]]. |
Stefán var fæddur á [[Hólmavík]] árið [[1887]] og er talinn fyrsti einstaklingurinn sem fæddist þar sem þorpið Hólmavík stendur núna. Foreldrar hans voru ''Sigurður Sigurðsson'', snikkari og kirkjusmiður, og ''Guðrún Jónsdóttir'' sem lengst bjuggu á [[Fell í Kollafirði|Felli]] í [[Kollafjörður á Ströndum|Kollafirði]]. |
||
Fyrstu æviárin dvaldi Stefán að Stóra-Fjarðarhorni í Kollafirði á [[Strandir|Ströndum]] en flutti síðan að Hvítadal í Dalasýslu. Hann fór síðan ungur til [[Reykjavík]]ur, vann sem [[prentari]], en átti við veikindi að stríða og missti annan fótinn. Hann fluttist síðar aftur í Dalina og bjó þar til æviloka. Stefán lést árið [[1933]]. |
Fyrstu æviárin dvaldi Stefán að Stóra-Fjarðarhorni í Kollafirði á [[Strandir|Ströndum]] en flutti síðan að Hvítadal í Dalasýslu. Hann fór síðan ungur til [[Reykjavík]]ur, vann sem [[prentari]], en átti við veikindi að stríða og missti annan fótinn. Hann kvæntist þar Sigríði Elísdóttur og þar samdi hann ljóðið um elstu dóttur sína Erlu, "Erla góða Erla ég á að vagga þér" þá bjó hann að Laufásvegi Hann fluttist síðar aftur í Dalina og bjó þar til æviloka. Stefán lést árið [[1933]]. |
||
== Ljóðabækur Stefáns == |
== Ljóðabækur Stefáns == |
||
Útgáfa síðunnar 27. september 2012 kl. 21:50
Stefán Sigurðsson (11. október 1887 - 7. mars 1933[1]) var íslenskt ljóðskáld sem er einna þekktastur undir listamannsnafninu Stefán frá Hvítadal en hann kenndi sig við Hvítadal í Dalasýslu.
Stefán var fæddur á Hólmavík árið 1887 og er talinn fyrsti einstaklingurinn sem fæddist þar sem þorpið Hólmavík stendur núna. Foreldrar hans voru Sigurður Sigurðsson, snikkari og kirkjusmiður, og Guðrún Jónsdóttir sem lengst bjuggu á Felli í Kollafirði.
Fyrstu æviárin dvaldi Stefán að Stóra-Fjarðarhorni í Kollafirði á Ströndum en flutti síðan að Hvítadal í Dalasýslu. Hann fór síðan ungur til Reykjavíkur, vann sem prentari, en átti við veikindi að stríða og missti annan fótinn. Hann kvæntist þar Sigríði Elísdóttur og þar samdi hann ljóðið um elstu dóttur sína Erlu, "Erla góða Erla ég á að vagga þér" þá bjó hann að Laufásvegi Hann fluttist síðar aftur í Dalina og bjó þar til æviloka. Stefán lést árið 1933.
Ljóðabækur Stefáns
Seinna birtust kvæði eftir hann í blöðum og tímaritum, þar á meðal ljóðaflokkurinn Anno Domini 1930 í Perlum það ár.
Ivar Orgland skrifaði ævisögu Stefáns. Kom hún út í tveimur bindum, Stefán frá Hvítadal. Maðurinn og skáldið og Stefán frá Hvítadal og Noregur: rannsókn á norskum áhrifum á íslenskt ljóðskáld á 20. öld. Fyrra bindið kom út í íslenskri þýðingu Baldurs Jónssonar og Jóhönnu Jóhannsdóttur árið 1962. Seinna bindið þýddi Steindór Steindórsson frá Hlöðum og kom það út á íslensku árið 1990.
Tilvísanir
