Haraldur Hamar Thorsteinsson
Haraldur Hamar Thorsteinsson (20. febrúar 1892 – 23. nóvember 1957) var rithöfundur og sonur Steingríms Thorsteinssonar. Stúdent í Reykjavík 1913. Stundaði nám í fagurfræði við háskólann í Kaupmannahöfn 1913-1914, og tók þá upp skáldanafnið Hamar, en dvaldist síðan í Englandi, aðallega í London til 1929 og fékkst þá mest við ritstörf og skáldskap. Hann veiktist á þessum árum og varð að dvelja á sjúkrahúsi en fékk aldrei fulla heilsu. Haraldur átti heima í Reykjavík til æviloka. Hann dó af slysförum (umferðarslysi), ókvæntur.
Fréttir af skáldfrægð
[breyta | breyta frumkóða]Ýmsar fréttir bárust af skáldfrægð Haraldar Hamars til Íslands. Í tímaritinu Ísafold sem og í Morgunblaðinu birtist árið 1920 þessi grein:
- Haraldur Hamar, sonur Steingríms heitins Thorsteinson hefir dvalið í London um margra ára skeið. Nýlega hefir hann lokið við samning leikrits eins er hann nefnir The Black River (Svarta áin) og hefir góðar vonir um, að það verði tekið til leiks bráðlega af einu leikhúsinu í London. Eru þetta góð tíðindi og vonandi að honum takist að vinna sér heiður með ritinu.
Tenglar
[breyta | breyta frumkóða]- Skáldið á Hressingarskálanum; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1999
- Íslendingurinn; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1985
- Hillingar; ljóð eftir Harald Hamar; birtist í Ísafold 1912
- Harpan; ljóð eftir Harald Hamar; birtist í Ísafold 1912
- Farinn; ljóð eftir Harald Hamar; birtist í Ísafold 1913
- Kvenna-skrúðgangan í Lundúnum; grein eftir Harald Hamar í Morgunblaðinu 1915
- Dauðareiðin; ljóð eftir Harald Hamar; birtist í Ísafold 1917
- Dauðaslys í gær; frétt af slysförum Haraldar Hamars; birtist í Morgunblaðinu 1957
- Tvö kvæði; birtust í Lesbók Morgunblaðsins 1929
- Málverk af Haraldi Hamar[óvirkur tengill]
- Málverk af Haraldi Hamar (Egill Helgason)
