Þingnes

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Elliðavatn. Þingnes í bakgrunni.

Þingnes er sögustaður í nágrenni Reykjavíkur. Þar er talið að Kjalarnesþing hafi verið háð um hríð og að þar hafi stofnun Alþingis verið undirbúin. Samkvæmt frásögn Landnámu og Íslendingabókar stofnaði Þorsteinn Ingólfsson, sonur Ingólfs Arnasonar, til þings á Kjalarnesi áður en Alþingi var stofnað á Þingvöllum um 930.

Jónas Hallgrímsson rannsakaði rústir hins mögulega þingstaðar árið 1841 og Þjóðminjasafnið á árunum 1981-1986. "Hægt hefur verið að tímasetja rústirnar frá uppafi Íslandsbyggðar fram undir 1200. Ekki hefur að fullu verið úr því skorið með fornleifafræðilegum rökum hvort þarna hefur verið þingstaður, þó leiða megi að því sterkum líkum"[1]. Rannsóknirnar leiddu meðal annars í ljós hringlaga grjótgarð, um 18 m í þvermál. Einnig fundust merki um járnvinnslu á svæðinu. Árið 1938 var Þingnes friðlýst.

Þingnes er tangi sem skagar út í Elliðavatn en nesið fór að hluta undir vatn þegar Elliðavatnsstífla var byggð á árunum 1924-26.

Ingólfur Arnason séður með augum listamanns. Þorsteinn Ingólfsson, sonur Ingólfs Arnasonar er talinn hafa stofnað til þings á Þingnesi.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi Reykjavíkurgrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.
  1. Um rannsókn sína við Þinganes, erindi dags. 31.jan 1986, Guðmundur Ólafsson fornleifafræðingur.