Jóga

Stytta af Síva að iðka jóga í Bangalore á Indlandi

Jóga (Sanskrít: योग, Yoga) er tegund fornra andlegra iðkana sem eiga uppruna sinn á Indlandi. Ólíkar gerðir eru til af jóga og má segja að til séu líkamleg afbrigði og svo andleg afbrigði þar sem ýmsar gerðir jóga fela í sér aðeins andlegar iðkanir og viðleitni til að tengjast æðri mætti í formi hugleiðslu á meðan önnur leggja aðeins áherslu á líkamlegar æfingar. Jóga ástundum þýðir í raun "að þekkja hið guðlega" sem býr innra með hverjum og einum. Jóga hefur verið iðkað á vesturlöndum í nokkra áratugi. Það hefur verið haldið fram lengi að Jóga iðkun getur meðhöndlað kvíða og stuðlað að líkamlegri vellíðan.

Uppruni og Iðkun

Hugtakið Yoga birtist fyrst í Vedaritunum, sem eru elstu rit sem þekkt eru sem lýsa slíkum andlegum iðkunum. Yoga kemur fyrir í Vedaritunum á mismunandi stöðum en talið er að forn indverski dulvitringurinn Patañjali hafi tekið saman alla þekkingu á jóga í ritunum og komið þeim fyrir í einu fræðisafni sem hefur fengið nafnið Yoga Sūtra (Jógaþráðurinn), sem samanstendur af 195 minni ritum sem mynda heildræn og samfelld fræði um þessa tilteknu iðkun. Lítið er vitað um Patanjali annað en hann sé höfundur jógasútrunar en áætlað er að hann hafi verið uppi á 4.öld fyrir krist. Raunverulegur aldur eða uppruni jógiðkunar er ekki þekktur. Tvær meginkenningar eru uppi, þá að Yoga eigi sé algjöran uppruna frá Vedatímanum í Indlandi og svo sú kenning að Yoga verði til sem samblöndun andlegra fræða Vedaritana og svo mun eldri andlegra hefða sem áður ríktu á Indlandskaganum.