Widdringtonia whytei

Widdringtonia whytei
	; Widdringtonia whytei á Mulanje-fjalli, Malaví
Ástand stofns
	; Í mikilli útrýmingarhættu (IUCN)
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Jurtaríki (Plantae);
Fylking:	Berfrævingar (Pinophyta);
Flokkur:	Barrtré (Pinopsida);
Ættbálkur:	Pinales;
Ætt:	Grátviðarætt (Cupressaceae);
Ættkvísl:	Widdringtonia;
Tegund:	W. whytei;
Tvínefni
	Widdringtonia whytei; Rendle
Samheiti
	Callitris whytei (Rendle) Engl.;

Widdringtonia whytei^[2] er barrtré ættað frá Malaví þar sem það er einlent í Mulanje Massif í 1,830-2,550 m hæð. Því er ógnað af skógarhöggi (vegna viðarins), og aukningar villielda af mannavöldum.^[3]^[4]^[5]

Lýsing

Það er stórt sígrænt tré, um 40–50 m hátt. Blöðin eru hreisturlaga, 1,5 til 3,5 mm löng og 1 til 1,5 mm breið á smásprotum, og að 10 mm langt á öflugum vaxtarsprotum. Könglarnir eru hnattlaga, 1,5 til 2,2 sm langir með fjórum köngulskeljum.^[4]

Nytjar

Timbrið er rauðleitt, með viðkunnanlegan ilm. Helstu kostir þess eru að það er auðvinnanlegt og endingargott, og er þolið gegn termítum og öðrum skordýrum og sveppum sem leggjast á við.

Tilvísanir

↑ Farjon, A. (2013). „Widdringtonia whytei“. The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2013: e.T33216A2835167. doi:10.2305/IUCN.UK.2013-1.RLTS.T33216A2835167.en. Sótt 3. janúar 2018.
↑ University of the Witwatersrand: Recommended English names for trees of Southern Africa
↑ Conifer Specialist Group 1998. Widdringtonia whytei Geymt 18 mars 2007 í Wayback Machine. Downloaded on 10 July 2007.
↑ ^4,0 ^4,1 Farjon, A. (2005). Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-068-4
↑ Pauw, C. A. & Linder, H. P. 1997. Widdringtonia systematics, ecology and conservation status. Bot. J. Linn. Soc. 123: 297-319.

Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

[1] Farjon, A. (2013). „Widdringtonia whytei“. The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2013: e.T33216A2835167. doi:10.2305/IUCN.UK.2013-1.RLTS.T33216A2835167.en. Sótt 3. janúar 2018.

[2] University of the Witwatersrand: Recommended English names for trees of Southern Africa

[3] Conifer Specialist Group 1998. Widdringtonia whytei Geymt 18 mars 2007 í Wayback Machine. Downloaded on 10 July 2007.

[farjon-4] 4,0 ^4,1 Farjon, A. (2005). Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-068-4

[5] Pauw, C. A. & Linder, H. P. 1997. Widdringtonia systematics, ecology and conservation status. Bot. J. Linn. Soc. 123: 297-319.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]