Upphringitenging

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Mótald tengt netinu

Upphringitenging er stafræn nettenging sem fer um almenna símnetið og tengist nettengingarveitu með því að hringja upp númer í gegnum símalínu. Stafræn gögn eru send sem hliðrænt hljóðmerki sem er kóðað og afkóðað af mótaldi tengdu tölvu eða beini (e. router) notandans. Breiðbandstengingar hafa víða leyst upphringitengingar af hólmi en slíkar tengingar eru enn notaðar sums staðar þar sem engin breiðbandsþjónusta er í boði.

Upphringitengingu þarf nokkrar sekúndur eða mínútur að setja upp áður en gögn geta verið flutt um símalínuna. Oft er rukkað fyrir uppsetningu og þá fyrir hverja mínútu af notkun. Oft slitna upphringitengingar sjálfkrafa eftir ákveðið tímabil. Þetta er gert til að takmarka notkun notandans.

Gagnaflutningshraði upphringitengingar er lítill miðað við breiðbandstengingu, en hámarkshraðinn er 56 kbit/s. Í flestum tilfellum er meðaltalshraðinn aðeins lægri, eða um 40–50 kbit/s. Þar sem símalína er deild milli margra notenda, til dæmis á hóteli, getur flutningshraðinn verið töluvert lægri (um 20 kbit/s) vegna mikils suðs.

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi tæknigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.