Staðvindur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skýringarmynd sem sýnir staðvindabeltið norðan og sunnan miðbaugs.

Staðvindur er vindur sem blæs í beltum við miðbaug jarðar. Staðvindar eru ríkjandi vindar í hitabeltinu. Vindarnir blása frá hlýtempruðu beltunum í átt að miðbaug. Snúningur jarðar veldur því svo að þeir blása stöðugt í suðvestur á norðurhvelinu en norðvestur á suðurhvelinu.

Staðvindar stafa af því að heitt loft sem stígur upp við miðbaug kólnar og sígur niður við hvarfbaugana þar sem myndast háþrýstisvæði (hæð). Vegna þessarar stöðugu hringrásar eru staðvindar stöðugir (og draga nafn sitt af því). Alveg við miðbaug er svo kyrrabeltið sem einkennist af léttum, breytilegum vindi.