Stífkrampi

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Krampar hjá manni með stífkrampa.

Stífkrampi (Tetanus) er sjúkdómur eða lífshættulegt krampaástand sem stafar af eitrinu spasmin sem kemur úr bakteríunni Clostridium tetani. Þessi baktería er til staðar víða í náttúrunni, svo sem í jarðvegi og húsdýraskít og getur smitast með óhreinindum sem komast í sár. Bakterían getur aðeins vaxið í loftfirrtu umhverfi. Bakterían framleiðir spasmin eingöngu á smitstaðnum en þaðan berst eitrið með taugaþráðum um líkamann. Spasmin hefur áhrif á vöðva með herpingi og stífni sem getur leitt til dauða. Algengast er að einkenni komi fram 6-8 dögum eftir smit en þau geta líka komið frá frá einum degi til eins mánaðar frá smiti. Smit berst ekki á milli manna. Einkenni geta verið hiti, sviti, hraður púls, pirringur og staðbundnir verkir í vöðvum næst sárinu. Áhrif koma fyrst fram í andliti og hnakka því þar eru taugaþræðir stuttir og stífur hnakki og andliti eru þess vegna einkenni. Eitrið kemur í veg fyrir að vöðvar geti slakað á.

Til eru móteitur sem virkar ef nægilega fljótt er gripið til þess en eina örugga vörnin er bólusetning. Á Íslandi eru börn bólusett við stífkrampa við 3, 5 og 12 mánaða aldur og endurbólusett við 4ra og 14 ára aldur. Áhrif bólusetningar endast ekki ævilangt.

Sjá einnig[breyta | breyta frumkóða]

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]