Njálsbrenna

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Njálsbrenna er atburður í Njálu þar bærinn Bergþórshvoll var brenndur og inn í honum brenna Njáll og Bergþóra kona hans og synir þeirra.

Mörður hafi misst alla fylgjendur sína til Höskulds sem var vinsælli goðorðsmaður en hann. Valgarður faðir Marðar ráðlagði honum að snúa Höskuldi og Njálssonum hvorum á móti öðrum til að endurheimta fylgið. Mörður gerðist mikill vinur Njálssona. Hann reyndi að eggja Höskuld til víga gegn Njálssonum en Höskuldur sagðist frekar vilja falla fyrir hendi þeirra en að gera þeim nokkuð illt. Mörður reyndi þá að eggja Njálsyni til vígs gegn Höskuldi og það tókst. Saman fóru þeir allir til Ossabæjar um morguninn og Skarphéðinn drap Höskuld en allir veittu þeir honum áverka. Mörður lýsti víginu ranglega og þagði um þátt sinn í því. Málið var gert ónýtt í gegnum lagalegu leiðina.

Flosi var reiður yfir dauða Höskulds og bað frændur sína um að fjölmenna á þing. Flosi og menn hans stoppa við í Ossabæ hjá Hildigunni. Hildigunnur lét hann hafa blóðuga skikkju Höskuldar og eggjaði hann óbeint til hefnda. Njálssynir fengu mikla liðveislu á þingi. Dæmendur vildu ekki beita útlegðardómu heldur ákváðu að Höskuldur skyldi verða öllum mönnum dýrari. Hannann skyldi bæta þrennum manngjöldum (600 silfurs). Menn lögðu í púkk og brátt hafði féð safnast fyrir í haug en Njáll lagði silkislæður ofan á hrúguna. Þegar Flosi tók við sættinni lyfti hann klæðunum upp og sakaði Njál um hommaskap: „... karl hinn skegglausi, því margir vita eigi, er hann sjá, hvort hann er karlmaður eða kona.“. Skarphéðinn svaraði fyrir föður sinn, kastaði bláum brókum til Flosa og sagði hann þurfa þær þegar hann yrði brúður Svínfellsáss níundu hverja nótt. Flosi neitaði að taka við fénu og sagðist myndu hefna.

Flosi talaði við hópinn sem vildi Njálssyni dauða. Þeir ákváðu að hittast á drottinsdag undir Þríhyrningshálsum og fara saman til Bergþórshvols og ráðast á þá með járni og eldi. Þeir sem myndu ekki mæta yrðu drepnir. Hróðný frétti að Ingjaldur frá Keldum, bróðir hennar, ætlaði að vera með í aðför gegn Njálssonum og bað Njál að vera hafa varan á um sumarið. Grímur og Helgi voru á leið milli bæja þegar þeir hittu förukonur sem sögðust hafa séð Flosa með marga menn. Þeir sneru þá aftur til Bergþórshvols.

Þegar Flosi og menn hans komu að Bergþórshvoli stóðu þrír tugir fyrir utan. Njálssynir og Kári ásamt húskörlum. Njáll sagði fólkinu sínu að koma inn í hús og verjast þar. Flosi náði ekki að komast inn vegna mikillar mótstöðu svo þeir ákváðu að brenna fólkið inni. Þeir kveiktu í arfasátunni en Njáll taldi Flosa á að hleypa konum, börnum og húskörlum út. Helgi Njálsson reyndi að laumast út í kvenmannsklæðum en það komst upp. Flosi hjó höfuðið af Helga. Flosi bauð Njáli og Bergþóru að fara út en Njáll sagðist frekar vilja brenna inni en að lifa við þá skömm að vera of gamall til að hefna sona sinna. Bergþóra vildi deyja með bónda sínum. Þau lögðust til hvílu sinnar, signdu sig og lögðu uxahúð yfir sig. Kári náði að sleppa út. Grímur og Skarphéðinn tróðu eldinn en Grímur féll dauður niður í honum miðjum. Skarphéðinn hélt áfram en þá féll þekjan og hann festist milli hennar og gaflhlaðsins.

  Þessi Íslandsgrein sem tengist sögu er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.