„Friðrik barbarossa“: Munur á milli breytinga
m robot Bæti við: ms:Frederick I, Maharaja Suci Rom |
m robot Bæti við: th:สมเด็จพระจักรพรรดิฟรีดริชที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ |
||
Lína 55: | Lína 55: | ||
[[sr:Фридрих Барбароса]] |
[[sr:Фридрих Барбароса]] |
||
[[sv:Fredrik I Barbarossa]] |
[[sv:Fredrik I Barbarossa]] |
||
[[th:สมเด็จพระจักรพรรดิฟรีดริชที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์]] |
|||
[[tr:Friedrich Barbarossa]] |
[[tr:Friedrich Barbarossa]] |
||
[[uk:Фрідріх I Барбаросса]] |
[[uk:Фрідріх I Барбаросса]] |
Útgáfa síðunnar 16. júní 2009 kl. 21:07
Friðrik barbarossa („rauðskeggur“) eða Friðrik 1. (1122 – 10. júní 1190) var kjörinn konungur Þýskalands í Frankfurt 4. mars árið 1152. Hann var krýndur í Aachen 9. mars og krýndur konungur Ítalíu 1154 í Pavíu og loks keisari hins Heilaga rómverska ríkis af Hadríanusi 4. páfa í Róm 18. júní 1155.
Áður en hann gerðist keisari var hann hertogi af Svefalandi sem Friðrik 3. Hann var sonur Friðriks 2. af Hohenstaufen-ættinni. Móðir hans, Júdit, var dóttir Hinriks svarta, hertoga af Bæjaralandi, og Friðrik var því kominn af tveimur valdamestu ættum Þýskalands á þeim tíma.
Friðrik fór í margar herfarir til Ítalíu en í þeirri síðustu árið 1174 beið hann ósigur gegn Langbarðabandalaginu í orrustunni við Legnano. Með friðarsamningum í Konstanz fengu borgirnar í Langbarðalandi rétt til að kjósa sér eigin stjórn.
1189 lagði Friðrik upp í þriðju krossferðina sem einnig var leidd af Filippusi Ágústusi Frakkakonungi og Ríkharði ljónshjarta. Hann lést þegar hann hélt yfir ána Salef (nú Göksu) í Kilikíu í suðausturhluta Anatólíu.