„Þýsk málfræði“: Munur á milli breytinga
m r2.5.2) (Vélmenni: Bæti við: da:Tysk grammatik |
m r2.7.1) (Vélmenni: Bæti við: ps:د الماني ژبې ګرامر |
||
Lína 24: | Lína 24: | ||
[[ja:ドイツ語の文法]] |
[[ja:ドイツ語の文法]] |
||
[[pl:Gramatyka języka niemieckiego]] |
[[pl:Gramatyka języka niemieckiego]] |
||
[[ps:د الماني ژبې ګرامر]] |
|||
[[pt:Gramática da língua alemã]] |
[[pt:Gramática da língua alemã]] |
||
[[ru:Грамматика немецкого языка]] |
[[ru:Грамматика немецкого языка]] |
Útgáfa síðunnar 26. febrúar 2012 kl. 14:05
Þýsk málfræði fjallar um þær reglur sem að þýska byggir á.
Nafnorð
Kyn
Þýska hefur haldið öllum þeim þremur kynjum sem finnast í Frumindóevrónsku. Þau eru karlkyn (männlich/Maskulinum), kvenkyn (weiblich/Femininum) og hvorugkyn (sächlich/Neutrum). Orð sem lýsa karlkyni eða kvenkyni, eins og „maður“ (der Mann) eða „kona“ (die Frau), eru oftast í sama kyni og líffræðilega kynið (með undantekningunni „ungfrú“ - öll nafnorð sem enda á „-chen“ eru í hvorugkyni). Á hinn boginn eru kyn hluta sem hvorki eru karlkyns né kvenkyns frekar handahófkennd. Tilviljunarkennt eðli nafnorða má sjá í þremur dæmum um algeng hífapör: „skeið“ (der Löffel) er karlkynsorð, „gaffall“ (die Gabel) er kvenkynsorð og „hnífur“ (das Messer) er hvorugkynsorð. Nemendum er oft ráðlagt að læra greini nafnorða samhliða þeim því á greininum má sjá í hvaða kyni orðið er.