Valdimar Tómasson

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Valdimar Tómasson árið 2020

Valdimar Tómasson (f. 1971) er ljóðskáld. Hann hefur sent frá sér eftirfarandi ljóðabækur:

  • Enn sefur vatnið (2007, endurútgefin 2014), JPV
  • Sonnettugeigur (2013), JPV
  • Dvalið við dauðalindir (2017), JPV
  • Vetrarland (2018), JPV
  • Ljóð 2007–2018 (2019), JPV
  • Veirufangar og veraldarharmur (2020), Una

Flest ljóð Valdimars eru stuttir stuðlaðir textar með frjálsri hrynjandi.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

Viðtöl[breyta | breyta frumkóða]

Ritdómar og önnur umfjöllun[breyta | breyta frumkóða]

  • Helga Birgisdóttir (2008). „Ljóð sem bíta, öskra, strjúka og hvísla“. Són. 6: 138.
  • Ólafur Guðsteinn Kristjánsson. „Dauðinn tiplar á tánum í kyrrlátum næðingnum“. Starafugl.
  • Pétur Blöndal. „Af sonnettum, kerlingunni og karlkvölinni“, Morgunblaðið, 30. nóvember 2013, bls. 68.
  • Sigurður Hróarsson. „Vægðarlaust myrkur“, Fréttablaðið, 4. október 2007, bls. 46.
  • Tímalaus tifa dauðinn og þögnin“, Morgunblaðið, 4. janúar 2018.
  • Katrín Lilja Jónsdóttir. „Veröldin, veirurnar og harmurinn“. Lestrarklefinn.
  • Árni Davíð Magnússon. Greinin Ljóðabækur 2020, Són, tímarit um óðfræði, sem kom út í árslok 2020, bls. 140-141. Í ritdóm um bókina segir Árni Dagur: "Skáldið heldur lesendum rækilega við efnið." "Engin furða þótt kvæðum hans sé tekið höndum tveim".

Heimildir um sölu bóka[breyta | breyta frumkóða]