Tvívirk betasundrun

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Tvívirk betasundrun er form geislavirkar sundrunar, þar sem tvær nifteindir í atómkjarnanum klofna í róteindir og tvær rafeindir og tvær andfiseindir. Þetta ferli er táknað sem ββ.

Ferli[breyta | breyta frumkóða]

Í β sundrun, hrörna óstöðugir kjarnar með því að breyta nifteind úr kjarnanum í róteind og gefa frá sér rafeind og andfiseind. Til að gera betasundrun mögulega, þarf kjarninn sem að breyst er í að hafa hærri bindiorku en upprunalegi kjarninn. Í sumum kjörnum, eins og til dæmis german-76, hefur kjarninn sem er einni atómtölu hærri en það, lægri bindiorku og kemur það því í veg fyrir β sundrun. Á hinn bóginn, hefur kjarninn sem að er tveimur atómtölum fyrir ofan, selen-76, hærri bindiorku og er því tilfelli tvívirkt betasundrunarferli mögulegt.

Fiseindalaus tvívirk betasundrun[breyta | breyta frumkóða]

Ferlinu sem að lýst er að ofan er einnig þekkt sem tvífiseinda tvívirk betasundrun, því að gefur það frá sér tvær fiseindir. Ef að fiseindir eru Majorana-eindir, sem að þýðir að andfiseindin og fiseindin eru sama eindin, þá er möguleiki fyrir hendi að fiseindalaus tvívirk betasundrun gerist. Í því ferli eyðast báðar fiseindirnar skömmu eftir að þær verða til, þannig að samtals hreyfiorka rafeindanna tveggja er nákvæmlega munurinn á bindiorku upprunalegu og endanlegu kjarnanna. Stungið hefur verið upp á nokkrum tilraunum til að leita að fiseindalausri tvívirkri betasundrun, vegna þess að staðfesting á henni myndi gefa til kynna að fiseindir væru vissulega Majorana-eindir og væri því hægt að reikna út massa þeirra.

Kjarnaferli

Sundrunarferli vegna geislavirkni
Alfasundrun | Betasundrun | Gammageislun | Innhvarf | Jáeindageislun | Klasasundrun | Nifteindageislun | Rafeindahremming | Róteindageislun | Sjálfklofnun | Tvívirk betasundrun | Tvívirk Rafeindahremming
Kjarnamyndun
Nifteindahremming: R-Ferli | S-Ferli
Róteindahremming: P-Ferli