Alfasundrun

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Alfasundrun er form geislavirkrar sundrunar þar sem að atómkjarninn sendir frá sér alfaeind og breytist í kjarna með massatölu fjórum lægri og sætistölu tveimur lægri en fyrir var.

Til dæmis:

þó að þetta er yfirleitt skrifað sem:

Takið eftir að alfaeind er helínkjarni og að bæði massatala og sætistala geymast. Alfasundrun er hægt að hugsa sem kjarnaklofningur þar sem að móðurkjarninn skiptist í tvo dótturkjarna. Alfasundrun er í grundvallaratriðum skammtafræðilegt smugferli. Í sumum geislavirkum efnum, þegar betasundrun gerist með alfasundrun, myndast helíneind.

Vegna alfasundrunar, kemur næstum allt helín sem að framleitt er í heimunum í dag úr neðanjarðarsetlögum hafa að geyma steintegundir sem að innhalda úran eða þórín. Það kemur svo upp á yfirborðið sem aukaafurð við vinnslu á jarðgasi.

Kjarnaferli

Sundrunarferli vegna geislavirkni
Alfasundrun | Betasundrun | Gammageislun | Innhvarf | Jáeindageislun | Klasasundrun | Nifteindageislun | Rafeindahremming | Róteindageislun | Sjálfklofnun | Tvívirk betasundrun | Tvívirk Rafeindahremming
Kjarnamyndun
Nifteindahremming: R-Ferli | S-Ferli
Róteindahremming: P-Ferli