Spegilfruma
Spegilfrumur eru taugafrumur í heilanum sem „spegla“ vissa hegðan, bæði þegar einstaklingur framkvæmir vissa athöfn og einnig þegar hann tekur eftir sömu athöfn hjá öðrum einstaklingi. Spegilfrumurnar eru aðallega á svæðum sem notuð eru til að vinna úr tungumáli hjá manninum og eru af mörgum taldar lykillinn að skilningi einstaklings á aðgerðum annarra og til að læra með því að herma eftir. Giacomo Rizzolatti ásamt Leonardo Fogassi og Vittorio Gallese í Parmaháskóla á Ítalíu uppgötvaði spegilfrumurnar fyrir tilviljun á 9. og 10. áratug 20. aldar.
Spegilfrumur er að finna í Broca-svæði mannsheilans sem er aðalmiðstöð heilans við upptöku tungumáls en þær er einnig að finna í neðra hvirfilblaði (inferior parietal cortex). Talið er að spegilfrumurnar þróist ekki rétt í einhverfum börnum og vísbendingar eru um að starfsemi spegilfruma skerðist hjá þeim sem hafa orðið fyrir málstoli.
