Skynsemi

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Skynsemi er geta hugans til að draga ályktanir eða finna ástæður og gefa skýringar þegar maður dregur ályktanir, alhæfir, fellir dóma eða myndar sér skoðanir, tekur ákvarðanir og leysir vandamál. Franski heimspekingurinn René Descartes skilgreindi skynsemina sem hæfileikann til að „vega og meta og greina rétt frá röngu“.[1] Skynsemin er í þessum skilningi oft talin andstæða geðshræringa.

Neðanmálsgreinar[breyta | breyta frumkóða]

  1. Geir Þ. Þórarinsson. „Hvernig er best að hugsa röklega?“. Vísindavefurinn 20.2.2008. http://visindavefur.is/?id=7078. (Skoðað 25.3.2009).

Heimildir og ítarefni[breyta | breyta frumkóða]

  • Brown, H., Rationality (London: Routledge, 1988).
  • Searle, John R., Rationality in Action (Cambridge, MA: MIT Press, 2001).

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

  • Stanford Encyclopedia of Philosophy:Historicist Theories of Rationality
  • Stanford Encyclopedia of Philosophy:Kant's Accoutn of Reason
  • „Hvernig er best að hugsa röklega?“. Vísindavefurinn.
  Þessi heimspekigrein sem tengist sálfræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.