Skákbyrjun
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Skákbyrjun kallast nokkrir fyrstu leikir í skák. Skákmeistarar tefla oftast þekktar skábyrjanir og teflist þá skákin gjarnan samkvæmt ákveðinni leikjaröð í 10 til 20 leiki. Skákbyrjanair hafa marga undirflokka.
Algengustu skákbyrjanir[breyta | breyta frumkóða]
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
| 8 |
            |
8 | |||||||
| 7 | 7 | ||||||||
| 6 | 6 | ||||||||
| 5 | 5 | ||||||||
| 4 | 4 | ||||||||
| 3 | 3 | ||||||||
| 2 | 2 | ||||||||
| 1 | 1 | ||||||||
| a | b | c | d | e | f | g | h | ||
Aljekínsvörn: 1.e4 Rf6
- Aljekínsvörn
- Caro-Kann vörn
- Drottningarbragð
- Enskur leikur
- Fjögurra riddara tafl
- Franskur leikur (Frönsk vörn)
- Hollensk vörn
- Indversk vörn
- Ítalskur leikur
- Kóngsbragð
- Norræn vörn
- Philidor-vörn
- Pirc-vörn
- Réti byrjun
- Rússnesk vörn (Petrovsvörn)
- Sikileyjarvörn
- Skoski leikurinn
- Spænskur leikur
- Tveggja riddara tafl
Byrjanir kallast varnir, þegar svartur leikur þeim.
