„Böðvar Egilsson“: Munur á milli breytinga

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Efni eytt Efni bætt við
Nvi (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Navaro (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
Lína 1: Lína 1:
'''Böðvar Egilsson''' (d. um [[961]]) var sonur [[Egill Skallagrímsson|Egils Skallagrímssonar]] og Ásgerðar konu hans sem lést ungur.
'''Böðvar Egilsson''' (d. um [[957]]) var sonur [[Egill Skallagrímsson|Egils Skallagrímssonar]] og Ásgerðar konu hans. Böðvari er í [[Egils saga|Egils sögu]] lýst sem hinum efnilegasta manni, fríðum sýnum, miklum og sterkum. Hann drukknaði í [[Borgarfjörður|Borgarfirði]] ungur að árum.

Böðvari var lýst sem hinum efnilegasta manni, fríðum sýnum, miklum og sterkum. Hann drukknaði í [[Borgarfirði]]. Þegar Egill frétti það sótti hann lík Böðvars og reið með það til [[Haugur|haugs]] [[Grímur Úlfsson|föður síns]] sem hann lét opna og lagði Böðvar í hauginn. Lát Böðvars lagðist þungt á Egil, sem lagðist í þunglyndi og tók ekki að hressast á ný fyrr en hann hafði getað sagt frá tilfinningum sínum í kvæðinu [[Sonatorrek]]. Ennfremur lét Egill af siglingum við lát sonar síns.
Þegar Egill frétti lát Böðvars sótti hann lík hans og reið með það til [[Haugur|haugs]] [[Skalla-Grímur Kveld-Úlfsson|föður síns]] sem hann lét opna og lagði Böðvar í hauginn. Lát Böðvars fékk mikið á Egil; hann lagðist í [[þunglyndi]] og tók ekki að hressast á ný fyrr en eftir að hann gat sagt frá tilfinningum sínum í kvæðinu ''[[Sonatorrek]]''. Ennfremur lét Egill af siglingum við lát sonar síns.


[[Flokkur:Persónur Íslendingasagna]]
[[Flokkur:Persónur Íslendingasagna]]

Útgáfa síðunnar 18. júlí 2010 kl. 09:14

Böðvar Egilsson (d. um 957) var sonur Egils Skallagrímssonar og Ásgerðar konu hans. Böðvari er í Egils sögu lýst sem hinum efnilegasta manni, fríðum sýnum, miklum og sterkum. Hann drukknaði í Borgarfirði ungur að árum.

Þegar Egill frétti lát Böðvars sótti hann lík hans og reið með það til haugs föður síns sem hann lét opna og lagði Böðvar í hauginn. Lát Böðvars fékk mikið á Egil; hann lagðist í þunglyndi og tók ekki að hressast á ný fyrr en eftir að hann gat sagt frá tilfinningum sínum í kvæðinu Sonatorrek. Ennfremur lét Egill af siglingum við lát sonar síns.