Ást

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Kúpídó (Amor) í rómverskri goðafræði og Eros í grískri goðafræði voru guðir ástarinnar.
Pierre Auguste Cot (1873)

Ást eða kærleikur er tilfinning djúpstæðrar samkenndar með annarri manneskju. Ást getur einnig verið platónsk, trúarlegs eðlis eða henni getur verið beint til dýra.

Í heimspeki og guðfræði er algengt að greina á milli þrenns konar ástar: holdleg ást (eros), vinátta eða áhugi (filia) og kærleikur eða guðleg ást (agape).

Smættarefnishyggja um ást segir að hún sé raunverulega ekkert annað en efnafræðilegt ferli sem verður til í líkamanum á manni (en líka mörgum dýrum). Ferlið fer aðallega fram í heilanum (ekki hjartanu, andsætt menningarlegu minni). Holdleg ást stýrist aðalega af hormónunum dópamíni, oxytosíni, ferómóni, vasopressíni, Noradrenalíni, serótóníni og estrógeni (hjá konum) og testosteróni (hjá körlum). Sumir eru á því að ást sé hugarástand en ekki tilfinning. Því tilfinning er eitthvað sem þú finnur í skamma stund er hugarástand er í lengri tíma.

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

  • „The Anatomy of Love“ Geymt 14 október 2009 í Wayback Machine
  • „Af hverju verðum við ástfangin?“. Vísindavefurinn.
  • „Hvað er ást? Er hún mælanleg?“. Vísindavefurinn.
  • „Kemur lauslæti í veg fyrir að maður finni sanna ást?“. Vísindavefurinn.
  Þessi heimspekigrein sem tengist sálfræði og líffræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.