Tvíhljóð
Tvíhljóð eru tegund sérhljóða sem gerð eru úr tveimur einhljóðum, sem borin eru fram hvort í sínu lagi í röð sem gerir það að verkum að hljóðið breytist frá upphafi til enda.[1] Tvíhljóð hefst á sérhljóða en lýkur ei fyrr en talfærin hafa hreyfst og myndað nýtt sérhljóð, fyrra sérhljóðið er ávallt fjarlægara en það seinna.
Tvíhljóðar í íslensku
[breyta | breyta frumkóða]Tvíhljóð í íslensku eru fimm talsins: æ, ei/ey, au, á og ó.
Samsetningar tvíhljóða
[breyta | breyta frumkóða]- a + í → æ Hljóðritað: [ai]
- e + í → ei[1] Hljóðritað [ɛi]
- ö + í → au Hljóðritað: [øy]/[øi]
- a + ú → á[1] Hljóðritað: [au]
- o + ú → ó[1] Hljóðritað: [ɔu]
Óhefðbundin tvíhljóð
[breyta | breyta frumkóða]Kom hér fram áður að tvíhljóðin væru aðeins 5, en þá er aðeins átt við hin hefðbundnu tvíhljóð, þ.e.a.s. þau tvíhljóð sem hafa ákveðið rittákn.
Dæmi um óhefðbundin tvíhljóð
[breyta | breyta frumkóða]Ö-ið í lögin. Þar er Ö borið fram sem au [øy]/[øi].
A-ið í lagið. Þar er A borið fram sem æ [ai].[2]
