Silungur

Silungur er samheiti yfir urriða og bleikju, bæði staðbundin og sjógengin afbrigði, sem oftast eru kölluð sjóbirtingur og sjóbleikja. Silungar eru mikið útbreiddir í ferskvatnsstöðvum og ám, en einnig í sjó þar sem þau verpa í ferskvatni og ferða um hafið. Urriði og bleikja eru báðir hluti af fjölskyldunni Salmonidae, sem einnig inniheldur lax.

Urriði (Salmo trutta) er algengur í íslenskum vötnum og ám og getur verið bæði staðbundinn og sjógenginn. Sjóurriði fer á haf út eftir að hafa verið aldir í ferskvatni og kemur til baka til að verpa. Bleikja (Salvelinus alpinus) er einnig til bæði sem staðbundið ferskvatnsdýr og sjógengið afbrigði, og er sérstaklega algeng í norðlægum slóðum, þar sem það býr bæði í vötnum og ám. Sjóbleikja ferðast á haf eftir að hafa verið í ferskvatni, og fer til baka þegar það er komið að árstíma.

Sjóbirtingur (Salvelinus alpinus) er sjógengið afbrigði bleikju og er mjög sérstakt þar sem hann býr oft lengur á sjó en flestir aðrir sjógengnir silungar. Sjóbirtingur er mikilvægur fiskur fyrir veiðimenn, en einnig áberandi í íslenskum náttúruverndaráformum.

Vistfræðilega eru silungar mikilvægir í bæði ferskvatns- og sjókerfum þar sem þeir hjálpa til við að halda jafnvægi í fæðukeðjum. Þeir eru einnig mikilvægir fyrir heimahagana sem fiskveiðar og til að auka fjölbreytni lífs í íslenskum ám og vötnum.

Veiði silungs hefur einnig langa hefð á Íslandi, bæði fyrir veiðimenn sem stunda línuveiði og fyrir þá sem nota net. Íslenskar ár og vötn eru þekkt fyrir góðar silungsveiðar.

Silungur er einnig mikilvægur í íslenskri matargerð, þar sem hann er oft matreiddur á fjölbreyttan hátt.

  Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.