Páskahellir
Páskahellir er hellisskúti á Austfjörðum í Fólkvangi Neskaupstaðar, utarlega við Norðfjörð. Skútinn hefur myndast við sjávarrof og er manngengt niður í hann. Á hverjum páskadagsmorgni eru farnar gönguferðir út í Fólkvanginn og að hellinum á vegum Ferðafélags fjarðarmanna. Merkt gönguleið er frá bílaplani yst í Neskaupstað út með ströndinni ofan við sjávarbjörg að hellinum. Þar er stigi niður í grýtta fjöruna. Þaðan má komast í hellinn sjálfan. Þetta er víður skúti sem brimið hefur sorfið inn í björgin. Þau eru gerð úr blágrýtishraunlögum og í þeim má sjá sívalar holur, sem eru eftir trjástofna sem grafist hafa undir hraunin þegar þau runnu þarna fyrir um 12 milljónum ára. Þá hefur stórvaxinn skógur verið á svæðinu. Við hellinn er einnig hægt að skoða fallega bergganga. Á vetrum eru þar oft fagrar ísmyndanir, voldug grýlukerti og svellbunkar. Mikið fuglalíf er við ströndina, fýll, mávar, æðarfugl, svartfuglar, ýmsir spörfuglar og í hellinum sjálfum eiga bjargdúfur sér athvarf.
Þeir sem ganga í hellinn þurfa að gæta sín á bjargbrúninni og niðri í fjörunni þarf að hafa gát á sjávaröldunni.Þegar hásjávað er getur brimið auðveldlega náð inn í hellinn. Á vetrum þarf að gæta sín á ís sem getur hrunið úr hellislofti og veggjum.
Fólkvangur Neskaupstaðar liggur austan megin í Norðfjarðarnípu, frá fjallsegg að sjó. Norðfjarðarnípa eða Nípa öðru nafni er ysti hluti fjallgarðsins milli Norðfjarðar og Mjóafjarðar.
Útskýringar á nafninu
[breyta | breyta frumkóða]Nafn hellisins er rakið til sagna um bónda nokkurn á Bakka. Einn páskadagsmorguninn náði hann hami selameyjar sem hann síðan giftist og eignaðist með henni sjö börn. Selameyjan náði síðar ham sínum aftur og hvarf í sæ til barna sinna sjö sem hún hafði eignast áður en hún giftist bóndanum. Einnig er sagt að nafnið kunni að vera til komið vegna þess að á páskadagsmorgun megi frá hellinum sjá sólina dansa á öldunum þegar hún rís úr hafi fyrir mynni Norðfjarðarflóans.