Notandi:Emil Gunnlaugsson/sandbox

Orrustan um Kaupmannahöfn var sjóorrusta sem átti sér stað 2. apríl 1801 og var partur af Napóleonsstyrjöldunum. Í orrustinni sigraði breskur floti, undir stjórn flotaforíngjana Sir Hyde Parker og Horatio Nelson, danska flotan.

Aðdragandi

Ástæða Breta fyrir árásini má rekja til Hernaðarbandalag hlutlausra ríkja sem Danmörk átti aðild að en Bretland lét á stofnun þess sem stryðsyfirlýsingu. Bandalagið hafði verið stofnað vegna óánægju hlutlausra ríkja með meðferð Breta á þeim í styrjöld þeirra við Frakka. Fjögur lönd áttu áðild af bandalaginu en þau voru Rússland, Svíþjóð, Danmörk og Prússland. Eitt takmark bandalagsins var að loka Eystrasaltshafinu fyrir verslun Breta. Með þeim afleiðingum að aðgangur Breta af ýmsum vörum sem þeim þótti nauðsinlegur takmarkaðist mjög. En vörur þessar voru t.d. trjábolar í möstur, tjara og kaðlar. Allt naðsynjar til að býggja og viðahalda flota, en að halda flota sínum í sem besta ástandi var á þeim tíma Breska heimsveldinu lífsnauðsyn.

Snemma árs 1801 var Breskur floti, undir forustu Parker, sendur af stað til Eystrasalthafsins. Hinn 18. mars var floti Breta komin til Kattegat en tími leiðángursins hafði verið vel úthugsaður. Floti Rússa, bandamenn dana, var þá enn frosin fastur efir veturinn í Kronstadt og Tallinn og þess vegna ófær um að veita Dönum hjálp. Danski flotin var einnig í vetrarstöðvunum á sama tíma við Kaupmannahöfn og því mjög illa undirbuinn í orrustu. Efir komu Breska flotans í Kattegat var stefnan sett á Kaupmannahöfn.