Fara í innihald

Kormákur/Hvöt

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Kormákur/Hvöt í júlí 2024
Kormákur/Hvöt í júlí 2024

Kormákur/Hvöt er knattspyrnufélag sem rekið er í samvinnu tveggja félaga í Húnaþingi; Ungmennafélagið Hvöt (Blönduósi) og Ungmennafélagið Kormákur (Hvammstanga). Liðið tók fyrst þátt í bikarkeppni KSÍ árið 2012 og miðast stofnár við það, en frá 2013 hefur liðið leikið í Íslandsmótum KSÍ.

  • Af þeim liðum sem tefla fram samstarfsliðum tveggja félaga á Íslandsmóti er hvergi jafn langt á milli varnarþinga og hvergi er jafn langt í vetraræfingaaðstöðu á gervigrasvelli.
  • Af öllum liðum sem leika í efstu þremur deildum Íslandsmótsins, og hefur gert í 10+ ár, er Kormákur/Hvöt það eina sem hefur aldrei fallið niður um deild.

Kormákur/Hvöt lék í 4. deild karla árin 2012 til 2021, 3. deild 2022-2023 og 2. deild 2024.

Liðið leikur í bleikum treyjum/svörtum buxum (heima) og hvítum treyjum/rauðum buxum (úti). Helstu styrktaraðilar félagsins eru Kaupfélag Skagfirðinga, Teni Blönduósi, Kaupfélag Vestur-Húnvetninga, VIlko, Ísgel, GN Hópbílar og fleiri fyrirtæki á svæðinu.[1]

Heimavellir

[breyta | breyta frumkóða]

Heimavellir liðsins eru Blönduósvöllur og Sjávarborgarvöllur á Hvammstanga. Báðir vellirnir eru grasvellir, sem leiðir til þess að oft þarf að leika fyrstu leiki árinsins á gervigrasvöllum í nágrenninu. Meðalaðsókn á heimaleiki liðsins hafa jafnan verið með því besta í þeim deildum sem liðið leikur hverju sinni,[heimild vantar] en hámarki nær hún á bæjarhátíðum Blönduóss (Húnavaka) og Hvammstanga (Eldur í Húnaþingi).

Heimavellir Kormáks/Hvatar voru lengi óvinnandi vígi, þar sem liðið tapaði ekki leik á Blönduósi eða Hvammstanga í á þriðja ár í kringum árið 2020.

Leikmenn 2024

[breyta | breyta frumkóða]
Nafn Staða Aldur Þjóðerni
Markverðir
Alejandro Boa Markmaður 24 Fáni Spánar
Snorri Þór Stefánsson Markmaður 19 Fáni Íslands
Uros Ðuric Markmaður 31 Fáni Serbíu
Varnarmenn
Acai Nauset Elvira Rodriguez Miðvörður 33 Fáni Spánar
Anton Ingi Tryggvason Vinstri bak 23 Fáni Íslands
Ágúst Friðjónsson Hægri bak 27 Fáni Íslands
Egill Þór Guðnason Hægri bak 16 Fáni Íslands
Mateo Climent Rodriguez Vinstri bak 30 Fáni Spánar
Papa Diounkou Tecagne Hægri bak 24 Fáni Spánar Fáni Senegal
Pétur Orri Arnarson (lán frá Þór A.) Miðvörður 17 Fáni Íslands
Sergio Francisco Úolu Miðvörður 31 Fáni Portúgals
Stefán Freyr Jónsson Miðvörður 18 Fáni Íslands
Miðjumenn
Anton Einar Mikaelsson Miðjumaður 18 Fáni Íslands
Arnór Guðjónsson Miðjumaður 28 Fáni Íslands
Emanuel Nikpalj Miðjumaður 26 Fáni Króatíu
Haukur Leo Þórðarson (lán frá Þór A.) Miðjumaður 17 Fáni Íslands
Ingvi Rafn Ingvarsson Miðjumaður 30 Fáni Íslands
Jorge Garcia Dominguez Miðjumaður 26 Fáni Spánar
Nökkvi Hjörvarsson (lán frá Þór A.) Miðjumaður 18 Fáni Íslands
Sigurður Bjarni Aadnegard Miðjumaður 25 Fáni Íslands
Sigurður Pétur Stefánsson Miðjumaður 21 Fáni Íslands
Sigurjón Bjarni Guðmundsson Miðjumaður 16 Fáni Íslands
Viktor Ingi Jónsson Miðjumaður 25 Fáni Íslands
Sóknarmenn
Artur Jan Balicki Framherji 25
Atli Þór Sindrason (lán frá Þór A.) Kantmaður 18 Fáni Íslands
Benjamín Jóhannes Gunnlaugarson Kantmaður 32 Fáni Íslands
Goran Potkozarac Kantmaður 31 Fáni Serbíu
Haukur Ingi Ólafsson Framherji 17 Fáni Íslands
Jón Gísli Stefánsson Kantmaður 20 Fáni Íslands
Kristinn Bjarni Andrason (lán frá Þór A.) Framherji 18 Fáni Íslands
Ismael Sidibe Framherji 27

Feitletraðir leikmenn léku allt tímabilið, en leikmenn með skáletrun kláruðu ekki tímabilið með liðinu.

Nafntogaðir fyrrum leikmenn

[breyta | breyta frumkóða]
  • Hörður Gylfason - fyrirliði, þjálfari og frumkvöðull. Þekktastur fyrir að hafa verið valinn besti markmaður Tommamótsins 1988.[2]
  • Albert "Bibbi í Eyjanesi" Jónsson - leikmaður Kormáks þegar liðið fór fyrst á Íslandsmót 1986, lék sinn síðasta leik 30 árum síðar árið 2016.[3]
  • Hlynur Rikk - næst leikjahæsti leikmaður liðsins frá upphafi, lék í 11 tímabil með liðinu
  1. „Kormákur/Hvöt – Stolt Húnaþings“. Sótt 19. október 2024.
  2. „Dagblaðið Vísir - DV - Tommamótið '88 (04.07.1988) - Tímarit.is“. timarit.is. Sótt 27. maí 2022.
  3. „Leikmaður - Albert Jónsson“. www.ksi.is. Sótt 27. maí 2022.