„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga
m robot Breyti: es:Reductio ad absurdum |
m r2.7.2) (Vélmenni: Breyti: ar:برهان خلف, ru:Приведение к абсурду |
||
Lína 7: | Lína 7: | ||
[[Flokkur:Rökfræði]] |
[[Flokkur:Rökfræði]] |
||
[[ar:برهان خلف]] |
|||
[[ar:البرهان بنقض الفرض]] |
|||
[[be:Давядзенне да абсурду]] |
[[be:Давядзенне да абсурду]] |
||
[[bg:Довеждане до абсурд]] |
[[bg:Довеждане до абсурд]] |
||
Lína 37: | Lína 37: | ||
[[pt:Prova por contradição]] |
[[pt:Prova por contradição]] |
||
[[ro:Argumentum ad absurdum]] |
[[ro:Argumentum ad absurdum]] |
||
[[ru:Приведение к абсурду]] |
|||
[[ru:Доказательство от противного]] |
|||
[[sh:Reductio ad absurdum]] |
[[sh:Reductio ad absurdum]] |
||
[[simple:Reductio ad absurdum]] |
[[simple:Reductio ad absurdum]] |
Útgáfa síðunnar 8. ágúst 2012 kl. 07:43
Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.
Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.
Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.