Harður diskur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Harður diskur sem hlífðarskelin hefur verið tekin af.

Harður diskur er geymslumiðill sem er mikið notaður í tölvum og öðrum stafrænum búnaði. Hann samanstendur af einni eða fleiri hörðum gler eða álskífum sem húðaðar hafa verið með efni sem inniheldur járnoxíð eða aðrar málmagnir sem eru næmar fyrir breytingum á segulsviði. Gögn eru skrifuð á harða diskinn með því að mynda segulsvið við yfirborð skífunnar, og síðan lesin aftur af honum með því að mæla segulmögnun skífunnar. Til að vernda viðkvæmt yfirborð skífunnar er hún sett í harðar umbúðir, yfirleitt úr málmi. Disklingar eru svipaðir hörðum diskum, en skífan er gerð úr mýkra efni og hlífðarskelin mun viðaminni. Harðir diskar hafa einnig verið kallaðir fastir diskar og fastaminni.

Harðir diskar eru stundum tengdir við tölvur með nettengingum eins og FDDI eða Ethernet, algengara er þó að notaðar séu tengibrautir sérstaklega hannaðar til að tengja diska eins og ST506, IBM IDE, ESDI, ATA eða SCSI.

  Þessi tölvunarfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.