Fara í innihald

Forritunarmál

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Forritskóði skrifaður í Python.

Forritunarmál er mál sem nota má til að lýsa forriti sem stýrir tölvum. Áður en tölvan getur keyrt forritið þarf að þýða það yfir á vélamál viðkomandi tölvu. Upphaflega voru tölvur forritaðar með vélamáli sem er einfaldlega listi yfir aðgerðir sem örgjörvi tölvunar á að keyra. Þannig þurfti að umskrifa forrit ef átti að keyra það á nýrri tölvu með ólíkum örgjörva. Með hærrastigs-málum nægir að þýða forritið að nýju.

Flokkun forritunarmála

[breyta | breyta frumkóða]

Forritunarmál eru flokkuð niður eftir því hversu mikið forritarinn þarf að hugsa langt niður á vélamál - til einföldunar má segja að skiptingin fari eftir flækjustigi forritunarmálsins.

Flokkunin er þannig:

Eins og flokkunin gefur til kynna er vélamálsflokkurinn líkur vélamáli, smalamálið líkast smalamáli og svo framvegis.

Þau forritunarmál sem eru vinsælust eru hátæknimál og fjórðu kynslóðar málin, enda er mun auðveldara að smíða stór og milli-stór forrit í þeim en í hinum málunum, en auk þess er C einnig vinsælt.