Erfðir (forritun)

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Í hlutbundinni forritun eru erfðir notaðar til þess að láta nýskilgreinda klasa erfa eiginleika frá öðrum klösum sem hafa verið skilgreindir. Klasar sem erfa frá öðrum klösum eru kallaðir afleiddir klasar og taka yfir eða erfa eiginleika og hegðun annars klasa sem yfirleitt er kallaður grunnklasi. Erfðir eru notaðar í öllum helstu forritunarmálum samtímans, þær eru ómissandi hluti af hlutbundinni forritun. Þegar einn klasi erfir annan þá er hægt að nota allar skilgreindar aðferðir í arfleidda klasanum í notkun klasans.

Erfðir eru oft kallaðar alhæfing (e. generalization), því til verður samband á milli klasanna sem kallað er "is-a" á ensku. Sem dæmi, „epli“ og „appelsína“ eru hvort tveggja „ávöxtur“. Við segjum að ávöxtur sé almennara hugtak sem nær yfir epli, appelsínu o.s.frv. Þannig getum við sagt, úr því að „epli er ávöxtur“, að epli erfi alla eiginleika sem eru sameiginlegir öllum ávöxtum. Þannig er „ávöxtur“ einnig „matvæli“, og þannig má fara fram og til baka.

Dæmi um erfðir í Java kóða:

class Mammal extends Animal {
    Hair m_h;
    Breasts m_b;
  
    Mammal reproduce() {
        Mammal offspring;
    
        super.reproduce();
        if (is_female()) {
            offspring = super.give_birth();
            offspring.breastfeed(m_b);
        }
        care_for_young(offspring);
        return offspring;
    }
}

Fjölerfðir[breyta | breyta frumkóða]

Sum forritunarmál, til dæmis Perl, styðja fjölerfðir. Þar er hægt að búa til klasa sem erfa eiginleika frá mörgum grunnklösum. Þannig gæti klasi sem kallaðist „hundur“ verið afleiddur frá klösunum „spendýr“ og frá „gæludýr“.