„Niðursöllun í fáránleika“: Munur á milli breytinga
Sauðkindin (spjall | framlög) m robot Bæti við: ro:Argumentum ad absurdum |
m robot Bæti við: uk:Доведення від супротивного |
||
Lína 40: | Lína 40: | ||
[[sv:Indirekt bevis]] |
[[sv:Indirekt bevis]] |
||
[[tr:Reductio ad absurdum]] |
[[tr:Reductio ad absurdum]] |
||
[[uk:Доведення від супротивного]] |
|||
[[zh:反證法]] |
[[zh:反證法]] |
||
[[zh-min-nan:Hoán-chèng-hoat]] |
[[zh-min-nan:Hoán-chèng-hoat]] |
Útgáfa síðunnar 24. febrúar 2009 kl. 19:35
Niðursöllun í fáránleika (á latínu reductio ad absurdum eða reductio ad impossibile) eða óbein sönnun er gerð röksemdafærslu þar sem gengið er út frá staðhæfingu röksemdafærslunnar vegna og sýnt fram á að hún leiði til fráleitrar niðurstöðu eða mótsagnar; þá er staðhæfingunni hafnað og ályktað að gagnstæð staðhæfing sé sönn.
Niðursöllun í fáránleika byggir á mótsagnarlögmálinu — það er að segja þeirri forsendu að það sé ómögulegt að staðhæfing og neitun hennar séu samtímis sannar — og lögmálinu um annað tveggja — það er að segja þeirri forsendu að annaðhvort staðhæfing eða neitun hennar hljóti að vera sönn.
Heitið á röksemdafærslunni er komið úr grísku: ἡ εἰς ἄτοπον ἀπαγωγή (hē eis átopon apagōgḗ), sem merkir orðrétt „leiðsla til staðleysu“. Það kemur oft fyrir í ritum Aristótelesar.