Nýlendustefna

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Safaríhjálmar eins og þessi urðu táknmynd nýlendustefnunnar.

Nýlendustefna er sú stefna eins ríkis að leggja önnur ríki og ríkislaus landsvæði undir sig, koma þar á stjórnarfarslegum og menningarlegum yfirráðum með nýlendustjórn og byggja þau landnemum. Nýlenduveldið stjórnar nýlendunni með þeim hætti að nýta auðlindir hennar í eigin þágu, þar á meðal vinnu íbúa nýlendunnar, og sem markað fyrir sína eigin umframframleiðslu. Oft reynir nýlendustjórn einnig að koma á menningarlegum breytingum, t.d. hvað varðar tungumál, sbr. menningarleg heimsvaldastefna. Orðið heimsvaldastefna er notað um nýlendustefnu sem sækist eftir því að gera nýlenduveldið að heimsveldi.

Tengt er þetta efni um þetta[breyta | breyta frumkóða]

Ytri tenglar[breyta | breyta frumkóða]

  • „Hvað er nýlendustefna? Hver voru helstu nýlenduveldin og af hverju sölsuðu þau undir sig önnur lönd?“. (upprunalega hljóðaði spurningin „Hvers vegna voru nýlendur?, Hvernig var nýlendustefnan?“). Vísindavefurinn.