Heitur reitur

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Fyrir þráðlausu nettenginguna má sjá: Heitur reitur (net).
Hawaiieyjar eru myndaðar af heitum reit undir kyrrahafsflekanum, þessi 2.700 km eyjaklasi hefur myndast á stað þar sem 4.000 km eru í næstu heimsálfu.
Áberandi heitir reitir eru sýndir hér með punktum, örvarnar tákna svæði þar sem jarðflekinn rennur undir annan (og þar með þá átt sem hann er að færast í), rauð svæði tákna svo eldvirkni sökum þess að sprungur opnast við þessa tilfærslu, svartar línur (t.d. við Alaska) tákna svæði þar sem flekar nuddast saman, línustrikuð svæði tákna stærri svæði þar sem afmörk fleka eru óskýr.
Skýringarmynd af heitum reitum

Heitur reitur er í jarðfræði staður á yfirborði jarðar þar sem eldvirkni er mikil sökum möttulstróks sem af ber heita kviku úr iðrum jarðar upp að jarðskorpunni (sem af þessum sökum er þynnri en annars staðar), um 50 heitir reitir eru þekktir, helstir þeirra eru Hawaii, Íslands og Yellowstone reitirnir.

Fyrirbærinu var fyrst lýst af kanadíska jarðvísinda og jarðfræðingnum John Tuzo Wilson í flekakenningu hans árið 1963, þar sem hann hélt fram að eldfjallakeðjur eins og Hawaiieyjar mynduðust sökum þess að jarðflekar færðust yfir fastan punkt (heitan reit) á löngum tíma á jarðsögulegum mælikvarða.

Tengt efni[breyta | breyta frumkóða]

  Þessi jarðfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.