Reynslunám

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Nemendur læra matseld með því að elda sjálfir. Mynd rá árinu 1942.

Reynslunám er námsferli þar sem nám fer fram gegnum reynslu eða nánar tiltekið með því að ígrunda það sem er verið að læra. Verklegt nám er reynslunám en þarf ekki endilega að vera að fela í sér ígrundun. Reynslunám er frábrugðið þulunámi og utanbókarnámi þar sem nemandinn er óvirkur.

Fræðimaðurinn David A. Kolb setti fram og þróaði kenningu um reynslunám sem tók mið af fræðikenningum John Dewey, Kurt Lewin og Jean Piaget.

Líkan Kolb um reynslunám[breyta | breyta frumkóða]

Reynslunám skoðar námsferli hjá einstaklingum. Dæmi um reynslunám er vettvangsferð í húsdýragarðinn eða á sveitabæ þar sem nemendur læra um dýrin með að fylgjast með dýrum og taka þátt í stað þess að lesa um dýr í bók. Á sama hátt geta lærlingar og nemendur í vettvangsnámi lært og fræðst um raunverulegt umhverfi með því að taka þátt í því. Annað dæmi um reynslunám er að læra að hjóla.

Skýringarmynd – David Kolb's Experiential Learning Model (ELM)[1]

Concrete Experience
Active Experimentation Reflective Observation
Abstract Conceptualization

Hlutar[breyta | breyta frumkóða]

Reynslunám getur átt sér stað án kennara og sný eingöngu að því hvernig nám verður merkingabært gegnum beina reynslu einstaklings. Kolb segir að til að læra af reynslu þá verði nemandinn að hafa ferns konar færni:

  • Nemandinn verður að vilja taka virkan þátt
  • Nemandinn verður að geta ígrundað það sem hann reyndi
  • Nemandinn verður að hafa rökfærni til að geta skoðað reynsluna í samhengi við hugtök
  • Nemandinn verður að geta dregið ályktanir og leyst vandamál til að geta notfært sér reynsluna við nýjar hugmyndir.

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. http://www2.le.ac.uk/departments/gradschool/training/resources/teaching/theories/kolb Geymt 16 maí 2013 í Wayback Machine Sótt 9. apríl 2017.