Magnús Bjarnfreðsson

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Ljósmynd af Magnúsi Bjarnfreðssyni frá RÚV.is[1]

Magnús Bjarnfreðsson (9. febrúar 193430. ágúst 2012) var einn fyrsti sjónvarpsfréttamaðurinn sem birtist í íslensku sjónvarpi. Hann vann að undirbúningi að stofnun sjónvarps Ríkisútvarpinu árið 1966 og var frétta- og dagskrárgerðarmaður hjá stofnuninni í mörg ár.

Magnús fæddist á Efri-Steinsmýri í Meðallandi í Vestur-Skaftafellssýslu. Hann var sonur hjónanna Bjarnfreðar Ingimundarsonar og Ingibjargar Sigurbergsdóttur, en ólst upp hjá fósturforeldrum, Páli Pálssyni og Magneu Magnúsdóttur í Efri-Vík í Landbroti. Hann var sextándi í röð 21 systkina[heimild vantar]. Magnús gekk í barnaskóla í Þykkvabæ í Landbroti og á Kirkjubæjarklaustri, stundaði síðan nám við ML og MR og háskólanám í Þýskalandi. Þá vann hann sem blaðamaður á Fálkanum, Frjálsri þjóð og Tímanum. Magnús varð þjóðkunnur í Ríkisútvarpinu, fyrst sem þulur í útvarpi, en síðar sem frétta- og dagskrárgerðarmaður í sjónvarpi. Magnús hætti í sjónvarpsfréttum þegar hann gerðist bæjarfulltrúi í Kópavogi árið 1974 og starfaði hin seinni ár að almannatengslum.

Eiginkona hans er Guðrún Árnadóttir og áttu þau þrjú börn; Árna Magnússon (1965), Pál Magnússon (1971) og Ingibjörgu Magnúsdóttur (1973). Magnús átti einn son, Guðjón Magnússon (1960) með fyrri konu sinni, Bryndísi Friðbjörgu Guðjónsdóttur.

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

  1. „Magnús Bjarnfreðsson látinn - RÚV.is“. RÚV. 31. ágúst 2012. Sótt 4. mars 2024.