Maðurinn með ljáinn

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Dauðinn án kufls, en auðvitað með ljá
Dauðinn eins og hann er sýndur á Tarot-spili (um 1909)

Maðurinn með ljáinn (stundum kallaður Dauðinn) er vofa í þjóðtrú og skáldsögum, sem sagt er að komi og sæki þann sem feigur er þegar hann deyr. Ýmsir myndlistarmenn sýna dauðann sem beinagrind í svörtum kufli og með ljá.[1] Hallgrímur Pétursson, sálmaskáld kallaði hann sláttumanninn slynga.[2]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. „Hver er sagan á bak við dauðann, það er manninn með ljáinn?“. Vísindavefurinn.
  2. Um dauðans óvissan tíma, 3. vers.