Loftþyngd

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu

Loftþyngd er mælieining fyrir þrýsting, táknuð með atm. Mælieiningin loftþyngd á uppruna sinn í mælingum á loftþrýstingi með kvikasilfursloftvog og er skilgreind út frá staðalaðstæðum, sem sá þrýstingur sem 760 mm lóðrétt kvikasilfurssúla veldur á undirlagið.

Breytingar í loftþrýstingi eru mældar í einingunni millimetra kvikasilfurs, táknaður með mmHg, en sú mælieining hefur síðar hlotið nafni torr. Loftþyngd er ekki SI-mælieining, en ein loftþyngd jafngildir 101325 paskölum, þ.e. 1 atm = 760 torr = 1013,25 hPa.

  Þessi eðlisfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.