Leiðarhólmsskrá

Leiðarhólmsskrá var samningur og opið bréf til konungs, nafngreindir embættismenn og allur almenningur, undirritaðir af 26 íslenskum höfðingjum árið 1513 og mótmæltu kirkjulegri ágangi. Aðallega var brotið á Sættargjörðinni í Túnsbergi, sáttmáli frá 1277, endurreistur árið 1458 þar sem valdi var skipt milli kirkju og konungs.

Bakgrunnur

Á 15. og 16. öld var íslenska kirkjan orðin öflugasta eining landsins, bæði efnahagslega og í hernaðarlegum málum og hafði aðskilin lög. Báðir biskupar og klerkar höfðu notað þetta til að efla vald sitt enn frekar með því að taka lönd af löglegum eigendum sínum án þess að höfðingjarnir væru færir um að ögra þessu. Kirkjan afgreiddi einnig kanónísk lög óhóflega og refsaði þeim sem móðguðu þau harðlega en vernduðu morðingja sem ekki eru klerkar og aðra glæpamenn.

Tilvísanir

1. Vilborg Auður Ísleifsdóttir, Siðbreytingin á Íslandi 1537-1565, Hið íslenzka bókmenntafélag. Reykjavík. 1997. p. 109-114. ISBN 9979-804-98-X

• Fyrirmynd greinarinnar var „Leiðarhólmsskrá“ á ensku útgáfu Wikipedia. Sótt 5. mars 2021.

  Þessi Íslandsgrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.