Hellisheiðarvirkjun

Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Hellisheiðarvirkjun

Hellisheiðarvirkjun er jarðvarmavirkjun á sunnanverðu Hengilssvæðinu. Virkjað er með því að bora um 30 borholur, að jafnaði 2000 metra djúpar. Úr holunum streymir jarðhitavökvi, sem er blanda af gufu og vatni. Þessum vökva er safnað í skiljustöð. Þaðan fara svo gufa og vatn eftir tveimur aðskildum aðveituæðum í stöðvarhús virkjunarinnar. Það er tvískipt, annars vegar rafstöð og hins vegar varmastöð.

Gufan knýr túrbínur til raforkuframleiðslu og fer rafmagnið inn á dreifikerfi Landsnets. Upphaflega var farið í virkjunina í tengslum við samning við álver Norðuráls á Grundartanga um kaup á raforku hennar. Framleiðsla rafmagns í Hellisheiðarvirkjun hófst 1. október 2006. Virkjunin var stækkuð í 213 MW uppsett afl í nóvember 2008, en áætlað er að afl hennar verði 300 MW í rafmagni.

Heita vatnið verður leitt í varmastöð þar sem það verður notað til að hita upp kalt ferskvatn. Upphitaða vatnið verður leitt í leiðslum neðanjarðar til höfuðborgarsvæðisins. Varmastöðin var gangsett árið 2009.

Orkuveita Reykjavíkur er eigandi og ábyrgðaraðili Heillisheiðarvirkjunar.

Virkjunin hefur valdið brennisteinsvetnismengun yfir heilsuverndarmörkum á Höfuðborgarsvæðinu. [1]

Heimildir[breyta | breyta frumkóða]

Tenglar[breyta | breyta frumkóða]

Tilvísanir[breyta | breyta frumkóða]

  1. Reykjavík: Loftmengun yfir mörkum Rúv, skoðað, 1. mars 2017.